နတၳိ၂၂နဲ႔ အကၡရ ဘေလာ့ဂ္၂ခုကို ဒီwordpressမွာ ဆြဲထည့္လိုက္တာ စုစုေပါင္း ပိုစ့္ ၁၀၈ခု။ အခု ေရးမယ့္ ပိုစ့္က ၁၁၀ခုေျမာက္။ တစ္ခ်ိန္က ျဖစ္တည္က်င္လည္ခဲ့တဲ့ ေနရာေဟာင္းေလးတစ္ခုကို သတိရမိတယ္။ ရန္ကုန္မွာ တစ္ခုပဲ႐ွိတဲ့ ၁၁၀နဲ႔ ပတ္သက္ေနတဲ့ ေနရာေလးပါ။ ဒီတစ္ေခါက္ ႐ြာေရာက္တုန္း အဲဒီကို ေျခဦးမလွည့္ျဖစ္ေသးဘူး။ သြားျဖစ္ေအာင္ သြားရမွာ။ သံေယာဇဥ္ေတြ ႐ွိတယ္ေလ။ အေငြ႕အသက္ေလးေတြလဲ က်န္ေကာင္းက်န္ေနဦးမွာပဲေလ။ ဆယ္ေက်ာ္သက္႐ြယ္ကာလဟာ ဘ၀ရဲ႕ တစ္ဆစ္ခ်ိဳးအေကြ႕ေတြ ျဖစ္ေပၚလာႏိုင္တဲ့ အေျခအေနကို မေရာက္ႏိုင္ေသးေပမယ့္ အေရာင္အေသြး ေျပာင္းလဲဖို႔ရာ အျဖစ္ႏို္င္ဆံုးအခ်ိန္တစ္ခုလို႔ ထင္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ၁၁၀နဲ႔ ပတ္သက္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ မေမ့ႏိုင္တဲ့ ေနရာေဟာင္းတစ္ခုပါပဲ။ ေပ်ာ္႐ႊင္ၾကည္ႏူးခဲ့ရေသာ မူးယစ္ရီေ၀ခဲ့ရေသာ ညစ္ပတ္ေပက်ံခဲ့ရေသာ အတၱေဘာနဲ႔ ခ်ိဳၿမိန္ေသာ ခါးသက္ေသာ ၿမိဳ႕ျပရဲ႕ ေန႔ညမ်ားကို ဒီေနရာေလးမွာ ဖြဲ႕သီခဲ့ဘူးတယ္…။ [googlemaps http://maps.google.com/maps/ms?ie=UTF8&hl=en&msa=0&msid=107327809118821417000.00046acf7d5ef2970be11&ll=16.787779,96.173115&spn=0.012326,0.012875&z=15&output=embed&w=300&h=300]