-
နတ္ထိရဲ့ နိဂုံး
စိရံ တိ႒တု နိဗၺေကၤာ၊၀ကၤဓေမၼာ ၀ိနႆတု။ ေကာက္က်စ္မႈေတြ လြင့္ပါးပါေစ။ေျဖာင့္မတ္မႈေတြ ထင္႐ွားပါေစ။ ယေန႔မွ စ၍ ဘေလာဂ့္ကမၻာမွ အၿပီးအပိုင္ ထြက္ခြာသြားေတာ့မည္ ျဖစ္ပါေၾကာင္း အသိေပးပါသည္။ ေႏြးေထြးမႈကို ေပးခဲ့ေသာ ဘေလာဂ့္္ဂါအေပါင္း ေပ်ာ္႐ႊင္ပါေစေၾကာင္း ဆုမြန္ေတာင္းပါသည္။ အမွားအယြင္းမ်ား႐ွိခဲ့လွ်င္ ခြင့္လႊတ္ဖို႔ရာ ေတာင္းပန္ပါသည္။ အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါသည္။ အမွတ္တရ ဘေလာဂ့္ေလးကို ထားခဲ့ပါရေစ။
-
နတၳိရဲ႕ ခရီး (ကုသိနာ႐ံု)
၀ိဇိတ၀ိဇယ.မဓိဂတဖလသုခ.မိဓ၊ဇဟိတမရဏဘယ.မရိယသမဏ.မထ။ယဒိ ယမ၀ိသယ.မဓိဂတ.မဘိယဇသိ၊တ၀ ဟဒယ.မမိတ.မမတ.မႏုဘ၀တိ။ မာရ္အေပါင္းကို ေအာင္ေတာ္မူၿပီးေသာအရဟတၱဖိုလ္ခ်မ္းသာကို ရေတာ္မူၿပီးေသာကိေသသာအပူမွန္သမွ်ကို အႀကြင္းမ႐ွိ ၿငိမ္းေအးေစၿပီးေသာေသျခင္းမွ ေၾကာက္႐ြ႕ံမႈကို ပယ္စြန္႔ေတာ္မူၿပီးေသာေသမင္းပိုင္နက္ကို လြန္ေျမာက္ေတာ္မူၿပီးေသာျမတ္ဗုဒၶကို ျမတ္ႏိုးေကာ္ေရာ္ ပူေဇာ္ပါလွ်င္သင့္ရဲ႕ ႏွလံုးသားသည္အႏိႈင္းမဲ့ အၿမိဳက္အရသာကို ခံစားရႏိုင္၏။ . ဒီဂါထာကို “အစလဓိတိ”လို႔ ေခၚတယ္။ မတုန္လႈပ္ေသာ တည္ၾကည္ျခင္းလို႔ ဆိုလိုတယ္။ တစ္ပါဒ တစ္ပါဒမွာ အကၡရာ ၁၆လံုးပါတယ္။ အဲဒီ့အကၡရာေတြ အားလံုး လဟုေတြပဲ။ လဟု ဆိုတာက အ, ဣ, ဥ ဆိုတဲ့ အသံ တိုတဲ့ သရေတြနဲ႔ပဲ တြဲစပ္ထားတဲ့ ဗ်ည္းေတြေပါ့။ အာ ဤ ဥဴ ဧ ၾသ ဆိုတဲ့ အသံ႐ွည္သရေတြ မပါဘူး။ ဒါေတြနဲ႔တြဲရင္ ဂ႐ု ျဖစ္သြားတယ္။ လဟုဆိုတာက ေပါ့တာ။ ဂ႐ုဆိုတာ ေလးတာ။ အသံေပါ့။ အသံေလး။ ဒါကို ေျပာတာပါ။ ဒါေတြက ပါဠိသဒၵါနဲ႔ ဂါထာေရးထံုးေတြပါတဲ့ ဆန္းက်မ္းတို႔ရဲ႕ အေနအထားေတြပါ။ ဒီဂါထာကို ေရးခဲ့တာ ဘယ္ေလာက္ၾကာၿပီလဲ။ ၁၀ ႏွစ္ေလာက္ ႐ွိၿပီ။ အေတာ္ ၾကာၿပီပဲ။ ဘာ ရည္႐ြယ္ခ်က္နဲ႔ ေရးခဲ့တာလဲ။ ျမတ္ဗုဒၶရဲ႕ အႏုပါဒိေသသနိဗၺာနဓာတ္ကို ပူေဇာ္တဲ့ အေနနဲ႔ ေရးဖြဲ႕ခဲ့တာ။ ေခါင္းစဥ္ေလးေတာင္ ႐ွိေသးတယ္။ ဘာတဲ့… အႏုပါဒိေသသနိဗၺာနဓာတုပူဇနပဋိသံယုတၱာဘိမဂၤလကထာအၾကြင္းမဲ့ ခ်ဳပ္ၿငိမ္းျခင္းသေဘာကို အေလးအျမတ္ထားျခင္းႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာ မဂၤလာစကား . အဲဒီအခ်ိန္တုန္းကေတာ့ စာေပအရသာကို အျပည့္အ၀ ခံစားရင္း ေရးဖြဲ႕ခဲ့တာ။ ကိုယ္တိုင္လဲ ေက်နပ္ၾကည္ႏူးလို႔ေလ။ တစ္ခုထဲေသာ ရည္႐ြယ္ခ်က္နဲ႔ အရမ္းကို တက္ၾကြေနခဲ့တာေပါ့။ ေကာင္းပါတယ္။ ဒီလို အခ်ိန္မ်ိဳး ဘ၀မွာ ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရတာ တကယ္ တန္ဖိုး႐ွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခ်ိန္က…
-
နတၳိရဲ႕ ကဗ်ာေဗဒ
ပန္ဒိုရာ က ကဗ်ာဆိုတဲ့ စကားလံုးရဲ႕ အေနအထားေလးေတြကို သိခ်င္တယ္လို႔ ကြန္႔မန္႔ ထဲမွာ ေျပာသြားလို႔ ကိုယ္လဲ စပ္စပ္စုစုနဲ႔ စမ္းတ၀ါး၀ါး ေလ့လာၾကည့္လိုက္တယ္။ အဓိကအေနနဲ႔ ပါဠိစာေပကို အေျခခံၿပီး ကိုးကားခ်က္ေလးေတြ စုစည္းထားပါတယ္။ သဒၵါက်မ္းမ်ား၏ အဆို ပုဂံေခတ္က ေရးခဲ့တဲ့ သဒၵနီတိသဒၵါက်မ္းက အဆိုအမိန္႔ေလးကို ဒီေနရာမွာ သက္ဆိုင္တယ္လို႔ ထင္ၿပီး ကိုးကားခ်င္တယ္။ မေနာဟရတာယ အ၀ႆံ ကုယ်တိ ပ႑ိေတဟီတိ ကဗၺံ။ ကာ၀ိယံ။ ကာေ၀ယ်ံ။ စိတ္မေနာကို စြဲၿငိတတ္လို႔ မလြဲမမွားေအာင္ ပညာ႐ွိတို႔ ႐ြတ္ဖတ္ရသည္။ထို႔ေၾကာင့္ ကဗၺ-ကဗ်ာ ဟု ေခၚ၏။ကာ၀ိယ, ကာေ၀ယ် လည္း ထို႔အတူ ျဖစ္၏။ အညၾတ ပန က၀ီနံ ဣဒႏၲိ ကဗၺႏၲိ တဒၶိတ၀ေသန အေတၳာ ဂေဟတေဗၺာ။တျခားေသာေနရာ၌ “ကဗ်ာဆရာတို႔၏ ဥစၥာသည္” “ကဗၺ-ကဗ်ာ” ျဖစ္၏ ဟု သဒၵါသေဘာအရ အဓိပၸါယ္ကို မွတ္ယူရ၏။ ေကစိ တု ကာဗ်ႏၲိ သဒၵ႐ူပံ ဣစၦႏၲိ၊ တစ္ခ်ိဳ႕က “ကာဗ်” ဟူသည့္ ပုဒ္ကို ႀကိဳက္ၾက၏။ န တံ ပါ၀စေန ပမာဏံ သကၠဋဘာသာဘာ၀ေတာ။ဤပုဒ္သည္ သကၠဋဘာသာစကားျဖစ္၍ ဗုဒၶေဒသနာေတာ္၌ အေရးမပါ။ သကၠဋဘာသာေတာပိ ဟိ အာစရိယာ နယံ ဂဏွႏၲိ။ သို႔ေသာ္ ဆရာတို႔သည္ သကၠဋဘာသာစကားမွလည္း နည္းစနစ္ကို ရယူၾကသည္။ လန္ဒန္က Pali Text Societyက ထုတ္တဲ့ Pali English dictionary ကေတာ့ ဒီလို ဆိုထားတယ္…. ကာေ၀ယ်….(1) poetry, the making of poems, poetry as…
-
နတၳိရဲ႕ လေရာင္ျခည္
စႏၵိကာ မႏၵဟာသာ ေတ၊မုနိႏၵ ၀ဒနိႏၵဳေနာ။ပေဗာဓယတ်.ယံ သာဓု-မေနာကုမုဒကာနနံ။ အို…ျမတ္ဗုဒၶသင့္ မ်က္ႏွာေတာ္လျပည့္၀န္းရဲ႕အၿပံဳးႏုႏုေရာင္ျခည္ေတြေၾကာင့္သူေတာ္ေကာင္းတို႔ရဲ႕မေနာပဒုမာၾကာ႐ံုေတာဖူးပြင့္ေ၀ဆာလာေလၿပီေကာ….။
-
နတၳိရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းပြင့္လႊာ
အလကၤေရာႏၲာ ၀ဒနံ၊မုနိေနာ.ဓရရံသိေယာ။ေသာဘေႏၲ.႐ုဏရံသီ.၀၊သမၸတႏၲာ.မၺဳေဇာဒေရ။ ပြင့္လုဆဲဆဲပဒုမာၾကာငံုအေပၚျဖာက်ေနတဲ့ ေနျခည္ႏုႏုေတာက္ပစိုေျပေနသလိုျမတ္ဗုဒၶရဲ႕ခ်ိဳျမျမ မ်က္ႏွာေတာ္ကိုတင့္တယ္စံပယ္ေအာင္ျခယ္မႈန္းေနတဲ့ႏႈတ္ခမ္းေတာ္ကေနေရာင္ျခည္ေတာ္ေတြဟာကြန္႔ျမဴးေတာက္ပေနေလရဲ႕…။
-
နတၳိရဲ႕ ပန္းလက္နက္
မာရာရိဗလ၀ိႆ႒ာ၊ကုဏၭာ နာနာ၀ိဓာယုဓာ။လဇၨမာနာ.ညေ၀ေသန၊ဇိန ပါဒနတာ တ၀။ အို..ျမတ္ဗုဒၶ…မာရ္စစ္သည္အေပါင္းကပစ္လႊတ္လိုက္တဲ့လက္နက္ယႏၲရားေတြဟာအသံုးမ၀င္တဲ့အတြက္႐ွက္လြန္းလို႔ပန္းပြင့္အသြင္ေျပာင္းၿပီးသင့္ရဲ႕ ေျခေတာ္ရင္းမွာ၀ပ္စင္းခစားေနၾကေလရဲ႕။