ပါဠိဂါထာေတြ မေရးျဖစ္တာ အေတာ္ ၾကာေနၿပီ။ ဆယ္စုႏွစ္ တစ္ခုစာေလာက္ကို ၾကာေနၿပီ။ အရင္ကေတာ့ ဂါထာေတြ ဖြဲ႕သီရရင္ ေပ်ာ္ေနတာ။ ခုေနာက္ပိုင္းေတာ့ ဘယ္လုိျဖစ္တယ္မသိ။ သူမ်ားေတြ ေရးထားတဲ့ ကဗ်ာေတြ ပါဠိဘာသာျပန္ရတာကို ပိုသေဘာက်လာတယ္။ ႏွစ္သက္မိတဲ့ သီခ်င္းေတြ ကဗ်ာေတြ အေၾကာင္းသင့္ရင္ ဘာသာျပန္ျဖစ္တယ္။ ပါဠိစာေပက အၿငိမ္လိုင္းဆိုေတာ့ အရမ္းလႈပ္ေနတဲ့ စာေပဂီတေတြနဲ႔ေတာ့ တသားထည္း ပံုစံခ်လို႔ မရဘူး။ တစ္ခ်ိဳ႕ ကဗ်ာဂီတေတြက တည္ၿငိမ္တယ္။ ဒါဆို ပါဠိဘာသာျပန္ဖို႔ အေတာ္ အဆင္ေျပတာ။ အခုလည္း ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ဘာသာျပန္မိတယ္။ အမိကို တမ္းတေနတတ္တဲ့ အမိေျမကို လြမ္းလ်ေနတတ္တဲ့ သူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ အမိကို ဖြင့္ဟတိုင္တည္ခ်င္တဲ့ စကားလံုးေတြ အမ်ားႀကီးထဲက သိပ္သည္းက်စ္လစ္ ထိေရာက္စြဲနစ္ဖြယ္ “မိခင္၏ ေႏွာင္ႀကိဳးတို႔ကို ေျဖပါအံ့” အစခ်ီတဲ့ ကဗ်ာစာသားေလးေတြကို ႏွစ္သက္မိတာ အမွန္ပါ။ ဖတ္မိတာေတာ့ ၾကာပါၿပီ။ အခုမွပဲ ဘာသာျပန္ျဖစ္တယ္။ အမွတ္တယပါ။ အမိ ၿငိမ္းေအးပါေစ… အမိေျမ ၿငိမ္းေအးပါေစ… မာတုယာ ဗႏၶနာနိ ဝိနိေဗၺေဌႆာမိ၊ တိဗၺေဝဒနံ တိကိစၧာေပႆာမိ၊ ဓီတုယာ ထာမဝီရိေယန အာဗာဓာ ဝု႒ာေပႆာမိ။ . ေပါသကႆ ဥပကာရံ အဇာနႏၲာနံ ေတသံ ဇာနနတၳာယ အႏုနယဗလံ ဓီတုယာ ေဒဟိ။ . အာဂတာဂေတ အႏၲရာေယ ဓီတာ န ဘာယာမိ။ . ဧကဘေဝ ဧကေမဝ မရဏံ၊ ေယန ေကနစိ ကာရေဏန မရဏပၸတၱိ၊ အနစၧရိယာ ဧသာ ဓီတုယာ။ . ဓီတုယာ သကၤပၸါ ယဒါ ပရိပူရိတာ၊ တဒါ တုေမွပိ ပေမာဒထ။…