ေက်ာက္စာေတြ ဖတ္ရတာ ေမာေရာေပါ့။ ဒီတစ္ခါ တိုတို႐ွင္း႐ွင္းေလးပါ။ ဒါေပမယ့္ အသက္႐ွည္ေၾကာင္း နည္းလမ္းေကာင္းေတြပါတယ္။ေသ ေဟ၀ံ ေဒ၀ါနံပိေယအာဟ။ မာတာပိတိသု သုသူသိတ၀ိေယ။ ေဟ၀ေမ၀ ဂ႐ုတြ ျပေဏသု ျဒဟိ်တ၀်ံ။ သစံ၀တ၀ိယံ။ ေသ ဣေမ ဓံမဂုဏာ ပ၀တိတ၀ိယာ။ ေဟ၀ေမ၀ အံေတ၀ါသိနာအာစရိေယ အပစာယိတ၀ိေယ ဉာတိေကသု စ ကုယ(ထာ) ရဟံ ပ၀တိတ၀ိေယ။ဧသာ ေပါရာဏာ ပကိတီ ဒိဃာ၀ုေသ စ ဧသ ေဟ၀ံ ဧသ ကဋ၀ိေယ။စပေဍန လိခိတံ လိပိကရေဏ။ ထို႔ေၾကာင့္ မင္းတကာတုိ႔ ေလးစားခ်စ္ၾကည္အပ္ေသာ အေသာကမင္းၾတားႀကီး ဤသို႔ ျပန္ၾကားေတာ္မူေလၿပီ၊ အမိ အဘတို႔ စကားကို နားေထာင္လိုက္နာရာ၏။ ဤအတူပင္ ဆရာသမား, (အသက္အ႐ြယ္ ႀကီးသူတို႔ စကားကို လိုက္နာရာ၏။ အေဆြခင္ပြန္း, ခ်စ္ကၽြမ္း၀င္သူ, ေဆြမ်ိဳးဉာတိတို႔၌၎, ေက်းကၽြန္အေစခံ အမႈလုပ္အထိ၎ ေကာင္းစြာ က်င့္ရာ၏။ သတၱ၀ါတို႔ကို ညႇင္းဆဲးသတ္ျဖတ္ျခင္းကို မျပဳအပ္၊) စကားကို ေျဖာင့္မွန္စြာ ေျပာဆိုအပ္၏၊ ထုိသို႔အားျဖင့္ ဤတရား၏ ဂုဏ္ေက်းဇူးကို ဤသို႔ လုိက္နာ က်င့္ေဆာင္ရာ၏၊ ဤသို႔လွ်င္ ဆရာသမား အေပၚ၌ တပည့္ေကာင္းသည္ က်ိဳးႏြံစြာ က်င့္ေဆာင္အပ္၏။ ေဆြညာသဂၤဟတို႔ အေပၚ၌လည္း (ေကာင္းစြာ က်င့္ရာ၏၊) ဤသည္ကား ေ႐ွးသူေဟာင္းစဥ္လာ က်င့္ႀကံလိုက္နာေသာ တရားလမ္းတည္း။(အေသာကမင္းတရားႀကီး၏ အေသာကေက်ာက္စာေတာ္-အ႐ွင္အာဒိစၥ၀ံသ) နတ္တို႔ခ်စ္ျမတ္ႏိုးေသာ မင္းႀကီး မိန္႔ေတာ္မူသည္မွာ–မိဖတို႔အား ႐ိုေသက်ိဳးႏြံရာ၏၊ ထိုနည္းတူစြာ သတၱ၀ါတို႔အား ေလးစာေသာ စိတ္ကို ရင့္သန္ေစရာ၏၊ အမွန္ကို ေျပာဆိုရာ၏။ ဤတရားေတာ္၏ ဂုဏ္တို႔ကို ျပန္႔ႏွံ႔ေစရာ၏။ထိုနည္းတူစြာ တပည့္တို႔သည္ ဆရာတို႔အား ႐ိုေသျမတ္ႏိုးရာ၏။ အေဆြအမ်ိဳးတို႔အားလည္း ေလ်ာက္ပတ္စြာ ျပဳစုရာ၏။ဤသည္တို႔သည္ကား အသက္ကို…

“ႏႈတ္တစ္ရာ စာတစ္လံုး” ဆိုတဲ့စကားက တခါတေလ “စာတစ္လံုး ႏႈတ္တစ္ရာ” ျဖစ္သြားႏိုင္တယ္။ဘီစီ ၃ရာစုက အေသာကေက်ာက္စာ တစ္လံုးတစ္ပါဒကို ပညာ႐ွင္ေတြ ေ၀ဖန္ေလ့လာသံုးသပ္ၾကတဲ့အခါ မတူညီတဲ့ အယူအဆေလးေတြကို ဘာသာျပန္ေတြ ဖတ္ၾကည့္ရင္ ေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ေက်ာက္စာေတြကို မူတစ္ခုပဲ ႐ွာေတြ႕တယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ကိုေတာ့ ေနရာအႏွ႔႔ံမွာ မူအမ်ိဳးမ်ိဳး ေတြ႕ရတယ္။ ႐ွာမေတြ႕တာေတြလဲ အမ်ားအျပား ႐ွိႏိုင္တာပဲ။ ပဲ့႐ြဲ႕မႈန္၀ါးပ်က္စီးတာေတြလဲ႐ွိေတာ့ မူရင္းေက်ာက္စာေရးထိုးသူရဲ႕ သေဘာထားနဲ႔ ႏွီးေႏွာတိုက္ဆိုင္ဖို႔ ႏွစ္ေပါင္းအေတာ္ၾကာ အႀကီးအက်ယ္ ႀကိဳးစားထားရမယ့္သေဘာကို အခုမွ မေတာက္တေခါက္နဲ႔ ေလ့လာမိတဲ့့ သူတစ္ေယာက္ကေတာင္ သေဘာေပါက္မိပါတယ္။ အင္း…ဒီေတာ့ ေ႐ွးက ပညာ႐ွင္ေတြ စိုက္ပ်ိဳးခဲ့လို႔ ျဖစ္ထြန္းလာတဲ့ အသီးအပြင့္ေတြကို စားသံုးရအံုးမွာပါ။ ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာေတာ့ ကိုယ္တိုင္ စိုက္ပ်ိဳးခြင့္ ႀကံဳတဲ့အခါ အခြင့္အေရးကို လက္မလႊတ္နဲ႔ေပါ့။ သု၀ံဝဂိရီေတ အယပုတသ မဟာမာတာနံ စ ၀စေနန ဣသိလသိ မဟာမာတာ အာေရာဂိယံ ၀တ၀ိယာ ေဟ၀ံ စ ၀တ၀ိယာ ေဒ၀ါဏံပိေယ အာဏာပယတိ။အဓိကာနိ အဎါတိယာနိ ၀သာနိ ယ ဟကံ ဥပသေက ေနာ တု ေခါ ဗာဎံ ပကံေတ ဟုသံ ဧကံ သ၀ဆရံ။ သာတိေရေက တု ေခါ သံ၀ဆရံယံ မယာ သံေဃ ဥပယီေတ ဗာဎံ စ ေမ ပကံေတ။ ဣမိနာ စု ကာေလန အမိသာ သမာနာ မုနိသာ ဇံဗုဒီပသိမိသာ ေဒေ၀ဟိ။ ပကမသ ဟိ ဣယံ ဖေလ။ ေနာ ဟီယံ သေက် မဟာ ေတၸေန၀ ပါေပါတေ၀။ ကာမံတု ေခါ…

ကလိဂၤဟာ အေသာကသမိုင္းမွာ ထူးျခားတဲ့ ေနရာတစ္ခုပါ။ စစ္နဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတို႔ရဲ႕ ေမြးဖြားရာေဒသတစ္ခုလို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒီေဒသမွာ အေသာကဘုရင္ဟာ ေက်ာက္စာ ႏွစ္ခု ေရးထိုးခဲ့တယ္။အေသာကရဲ႕ အကၡရာမ်ား (၁) ကေန (၁၄) အထိကို Ginar, Kalsi, Yerragudi, Sopara ၊ Shahbazarhi, Mansehra ေဒသေတြမွာ ေရးထိုးထားတာကို ေတြ႕ရေပမယ့္ Dhauliနဲ႔ Jaugada ေဒသႏွစ္ခုမွာေတာ့ (၁) ကေန (၁၀) အထိ, (၁၄), ၿပီးေတာ့ (၁၅)နဲ႔ (၁၆)ကို ေရးထိုးထားတာပါ။ ဒါေၾကာင့္ (၁၅)နဲ႔ (၁၆)ကို သီးျခားေက်ာက္ေဆာင္စာလို႔ ေခၚၾကတယ္။ ကလိဂၤတိုင္းမွာ ေရးထိုးထားလို႔ ကလိဂၤေက်ာက္စာလို႔လဲ ေခၚၾကေသးတယ္။ မွတ္သားစရာ တစ္ခုက ကလိဂၤတိုင္းထဲမွာ ေရးထိုးထားတဲ့ ေက်ာက္စာေတြမွာ ကလိဂၤစစ္ပြဲအေၾကာင္း ေရးထားတဲ့ (၁၃) မပါတာပါပဲ။ စဥ္းစားစရာေပ့ါေနာ။ ကလိဂၤစစ္ပြဲအေၾကာင္းေတြကို ကလိဂၤတိုင္းမွာ ေက်ာက္စာေရးထိုးခဲ့မယ္ဆိုရင္ ႏိုင္ငံေရးအရ မိုက္မဲတဲ့ အျပဳအမူမ်ိဳး ျဖစ္ႏိုင္တဲ့အတြက္ (၁၃)ကို ခ်န္ထားခဲ့တာလို႔ အေသာကသမိုင္း ကၽြမ္းက်င္သူတစ္ခ်ိဳ႕က ဆိုၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္လဲ အေသာကဓမၼကို ရာဇဓမၼလို႔ ေခၚၾကတာျဖစ္မယ္။ Kalinga Rock Edict (Dhauli) ခရီးထြက္ဖို႔ ျပင္ေနတာ အေတာ္ၾကာၿပီ။ ဘယ္မွလဲ မသြားျဖစ္ဘူး။ မသြားႏိုင္တာလဲပါတယ္။ ဒီႏွစ္ေဆာင္းတြင္းေတာ့ စိတ္ကူးထားတယ္။ အိႏၵိယတလႊားက အေသာကရဲ႕ အကၡရာေတြကို လိုက္လံဖတ္႐ႈဖို႔ပါ။ တစ္ခ်ိဳ႕ေက်ာက္စာေတြ ႐ွိတဲ့ေနရာကိုေတာ့ ေရာက္ဖူးၿပီးၿပီ။ နီေပါက “လုမၺိနီ”, အိႏၵိယက “ဗာရာဏသီ”နဲ႔ “ဆန္ခ်ီ”ပါ။ ပါကစၥတန္ကိုေတာ့ ဆရာသမားက သြားခိုင္းတာေတာင္ လံုၿခံဳေရးစိတ္မခ်တာနဲ႔ ေၾကာက္လို႔ မေရာက္ျဖစ္ဘူး။ အဟဲ..Indiana Jonesနဲ႔ေတာ့ နင္လားငါလားေပါ့။ နီးနီးနားနားမွာလဲ အေသာကေက်ာက္စာေတြ…

ပိုစ့္မတင္ျဖစ္တာ တစ္လေက်ာ္ေက်ာ္။ ဘာမွေတာ့ မျဖစ္ပါဘူး။ လူတစ္ျခား စိတ္တျခား ျဖစ္ေနတာက လြဲလို႔ေပါ့။ အခုေတာ့ အကၡရာမ်ား ဆက္ပါအံုးမယ္ဗ်ာ။ ေက်ာက္စာဘာသာျပန္ အသစ္တစ္အုပ္ ထပ္ရထားလို႔ ဘာသာျပန္တစ္ခု တိုးထားတယ္။ေဒ၀ါနံပိေယ ေဟ၀ံ အာဟ။ သမာပါယံ မဟာမတာ လဇ၀စနိက၀တ၀ိယာ။ အံ ကိဆိ ဒခါမိ ဟကံ၊ ကႎတိ၊ ကံ ကမနပဋိပါတေယတံ ဒု၀ါလေတ စ အာလေဘဟံ။ ဧသ စ ေမာခိယမတံ ဒု၀ါလ ဧတသ အထသ အံ တုေဖသု အႏုသတိ။ သ၀မုနိ-သာ ေမ ပဇာ။ အထ ပဇာေယ ဣဆာမိ၊ ကႎတိ၊ ေမ သေ၀ဏာ ဟိတသုေခန ယုေဇယူ အထ ပဇာေယ ဣဆာမိ၊ ကႎတိ၊ ေမ သေ၀န ဟိတသု-ေခန ယုေဇသု တိ ဟိဒေလာဂိကပါလေလာကိေကန။ ေဟ၀ံေမ၀ ေမ ဣဆ သ၀မုနိေသသု။ သိယာ အံတာနံ အ၀ိဇိတာ-နံ ကႎ ဆံေဒ သု လာဇာ အေဖသူ တိ။ ဧတကာ ၀ါ ေမ ဣဆ အံေတသု၊ ပါပုေနယု၊ လာဇာ ေဟ၀ံ ဣဆတိ အႏု၀ိဂိန ေဟယုမမိယာေယ အသြေသယု စ ေမ သုခံေမ၀ စ လေဟယူ မမ ေတ ေနာ(ဒု)ခံ။ ေဟ၀ံ စ ပါပုေနယု ခမိသတိ ေန လာဇာဧ စကိေယ ခမိတေ၀။ မမံ နိမိတံ စ ဓံမစေလယူ တိ ဟိဒေလာဂံ စ ပရေလာဂံ…

နာဂလဇနသ အကသၼာ ပလိေဗာေဓ ၀။ အကသၼာ ပလိကိေလေသ ၀ ေနာ သိယာ လူအေပါင္းကို အေၾကာင္းမ႐ွိဘဲ ဖမ္းဆီးျခင္း ညႇင္းပန္းျခင္း မျပဳရ။ေဒ၀ါနံပိယမင္း၏ စကားျဖင့္ ေတာသလိၿမိဳ႕ကို အုပ္ခ်ဳပ္ေသာ မဟာမတၱေခၚ အမတ္ႀကီးတို႔ကို ဤသို႔ ေျပာၾကားရမည္။ငါေတြ႕ျမင္ေသာ အေၾကာင္းအရာကို သင္တို႔အား သိေစလို၏။ အသို႔နည္း။ ငါသည္ ျပဳသင့္ေသာ အမႈကို နည္းလမ္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ စတင္ အားထုတ္မည္။ အက်ိဳးေက်းဇူး႐ွိေသာ နည္းလမ္းကို သင္တို႔အား ၫႊန္ၾကားမည္။ ယင္းသည္ အမွန္မုခ် ငါအလို႐ွိေသာ နည္းလမ္းျဖစ္၏။ သင္တို႔သည္ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာေသာ လူတို႔၏ မွီခိုရာ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သူေတာ္ေကာင္းတို႔ ျမတ္ႏိုးျခင္း၏ တည္ရာျဖစ္ရမည္။လူအေပါင္းသည္ ငါ၏ သားသမီးမ်ား ျဖစ္၏။ အသို႔နည္း- ငါ၏ သားသမီးမ်ားကို ပစၥဳပၸန္ တမလြန္ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းေသာ စီးပြားခ်မ္းသာကို ယွဥ္ေစလိုသကဲ့သို႔ လူတို႔၌လည္း ငါအလို႐ွိ၏။ ဤစကား၏ အဓိပၸါယ္အလံုးစံုကို အကုန္သိၾကမည္မဟုတ္။ တစံုတဦးသိေသာ္လည္း တစိတ္တေဒသမွ်သာ သိမည္။ အားလံုး သိမည္ မဟုတ္။သင္တို႔သည္ ဤနည္းလမ္းကို ႐ႈၾကေလာ့၊ ယခု ေျပာၾကားမည့္ စကားသည္ ေကာင္းစြာ စီရင္ထားေသာ နီတိျဖစ္၏။ တစံုတေယာက္သည္ အေၾကာင္းမဲ့ အခ်ဳပ္အေႏွာင္, ညႇင္းပန္းနွိပ္စက္ျခင္း ခံရပါလွ်င္ သူႏွင့္ အျခားသူ အမ်ားအျပားလည္း အလြန္ ဆင္းရဲပင္ပန္းျခင္းသို႔ ေရာက္ၾကရ၏။ ထုိသုိ႔ေသာအခါ မဇၩိမပဋိပဒါကို အလို႐ွိအပ္၏။ အသို႔နည္း- ျငဴစူျခင္း,အားမထုတ္ျခင္း, ၾကမ္းၾကဳတ္ျခင္း, အေဆာတလ်င္ ျပဳလုပ္ျခင္း, မစြမ္းႏိုင္ျခင္း, ပ်င္းရိျခင္း, အအိပ္ၾကဴးျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ၿပီးေျမာက္ျခင္း မျဖစ္ႏိုင္။ ထို႔ေၾကာင့္ ယင္းတရားတို႔ မျဖစ္ေစရာ အစဥ္ အားထုတ္ျခင္းႏွင့္ အေဆာတလ်င္ မျပဳလုပ္ျခင္းသည္ တရားအားလံုး၏ မူလျဖစ္၍…

မုနိေသာ ပဇာ မမာ။လူအေပါင္းသည္ ငါ၏ သားသမီးမ်ားျဖစ္၏။ေဒ၀ါနံပိယသ ၀စေနန ေတာသလိယံ မဟာမာတ နဂလပိေယာဟာလကာ။၀တ၀ိယ။ အံ ကိဆိ ဒခါမိ ဟကံ တံ ဣဆာမိ။ကႎတိ။ ကံမန ပဋိေ၀ဒေယဟံ။ဒု၀လေတ စ အာလေဘဟံ ဧသ ဟ ေမ ေမာခ်မတ ဒု၀ါလ ဧတသိ အဌသိ အံ တုေဖသု။အႏုသထိ။ တုေဖ ဟိ ဗဟူသု ပါနသဟေသသု အာယတာ။ ပနယံ ဂေဆမ သုမုနိသာနံ။ သေ၀မုနိေသာ ပဇာ မမာ။ အထာ ပဇာေယ ဣဆာမိ ဟကံ။ ကႎတိ။ သေ၀န ဟိတသုေခန ဟိဒေလာကိက-ပါလေလာကိကာေယ ယူေဇ၀ူ တိ။ တထာ (သေ၀သု) မုနိေသသု ပိ ဣဆာမိ ဟကံ ေနာ စ ပါပုနာထ အာ၀ါ ဂ-မေက ဣယံ အေဌ။ ေကဆ ၀ ဧကပုလိေသ ပါပုနာတိ ဧတံ၊ ေသ ပိ ေဒသံ ေနာ သ၀ံ။ ေဒခတ ဟိ တုေဖ ဧတံ။သု၀ိဟိတာ ပိ နိတိ။ ဣယံ ဧက ပုလိေသ ပိ အထိ ေယ ဗံဓနံ ၀ါ ပလိကိေလသံ ၀ါ ပါပုနာတိ။ တတ ေဟာတိအကသၼာ ေတန ဗံဓနံတိက အံေန စ ဗဟုဇေန ဒ၀ိေယ ဒုခီယတိ။ တတ ဣဆိတ၀ိေယဟုေဖ ဟိ။ ကႎတိ။ မစ်ံ ပဋိပါေမဒေယမာတိ။ ဣေမဟိ စု ဇာေတဟိ ေနာ သံပဋိပဇတိ ဣသာယ…

အစကေတာ့ ေတာင္ျခစ္ေျမာက္ျခစ္ေနမွာပဲ။ ေနာက္ေတာ့လဲ ႏႈတ္တစ္ရာ စာတစ္လံုး ျဖစ္သြားေရာ။အေသာကေက်ာက္စာေတြက အမ်ိဳးမ်ိဳး႐ွိတယ္။ အခု ပိုစ့္တင္ၿပီးတဲ့ ေက်ာက္စာ ၁၄-ခုက ေက်ာက္ေဆာင္ေက်ာက္သားျပင္ေတြေပၚမွာ ေရးထြင္းထားတာေတြမို႔ ေက်ာင္ေဆာင္စာလို႔ ေခၚတယ္။ အေရးပါအရာေရာက္တဲ့ အမိန္႔ျပန္တမ္းေတြျဖစ္ၿပီး ႏိုင္ငံေနရာအႏွံ႔ ေရးထိုးထားတဲ့အတြက္ ပဓာနေက်ာက္စာလို႔လဲ ေခၚတယ္။ ဘီစီ ၃ရာစု၀န္းက်င္မွာ ေရးထိုးထားတဲ့ ဒီေက်ာက္စာေတြကို ေအဒီ ၁၉ရာစု အေစာပိုင္းေလာက္က စၿပီး အိႏၵိယက Ginar, Kalsi, Dhauli, Jaugada, Yerragudi, Sopara ၊ ပါကစၥတန္က Shahbazarhi, Mansehra ဆိုတဲ့ အရပ္ေဒသ ၈-ခုမွာ ႐ွာေတြ႕ခဲ့တာ (ဘေလာ့ဂ္အဆံုးမွာ Google mapနဲ႔ ေနရာေတြ ျပထားတယ္)။ ဒီေက်ာက္စာအမ်ားစုမွာ Prakritဘာသာကို Brahmiအကၡရာနဲ႔ ေရးထားတာ။ ပါကစၥတန္က ေက်ာက္စာ ၂ခုမွာေတာ့ Kharosthiအကၡရာနဲ႔ ေရးထားတယ္။ (GINAR) (BRAHMI SCRIPT) Brahmiကေတာ့ ကမၻာေပၚမွာ အေရးအပါဆံုး အကၡရာအမ်ိဳးအစားေတြထဲက တစ္ခုပါ။ ေတာင္, အေ႐ွ႕ေတာင္, အေ႐ွ႕အာ႐ွမွာ ႐ွာေဖြေတြ႕႐ွိခဲ့တဲ့ အကၡရာအမ်ားစုရဲ႕ အဦးအစပဲျဖစ္တယ္။ အိႏၵိယမွာ ဘီစီ ၅ရာစုခန္႔က ေပၚေပါက္လာခဲ့တာျဖစ္ေပမယ့္ သူ႔ရဲ႕ စတင္ျဖစ္ေပၚပံု အေနအထားကေတာ့ အ႐ႈပ္အေထြး အနည္းငယ္ ႐ွိေနတယ္။ (MANSEHRA) (KHAROSTHI SCRIPT) Kharosthi က Brahmiနဲ႔ ေခတ္ၿပိဳင္လို႔ ေျပာရင္ရတယ္။ ပံုစံအေနအထားကလဲ အေတာ္ေလး ဆင္တယ္။ အခုလက္႐ွိ ပါကစၥတန္နဲ႔ အာဖဂန္နစၥတန္ေဒသေတြမွာ ဘီစီ ၃ရာစု၀န္းက်င္က အသံုးျပဳခဲ့တာ။ Kharosthiဟာ ေန႔စဥ္သံုးျဖစ္တဲ့ Prakritဘာသာစကားနဲ႔ လိုက္ေလ်ာညီေထြျဖစ္ေအာင္ ေပၚေပါက္လာတဲ့ အကၡရာအမ်ိဳးအစားျဖစ္ၿပီး ေ႐ွးေဟာင္း Ghandharaဘာသာစကားျဖစ္တဲ့ Ghandhari-Prakritအတြက္ အဓိကအေနနဲ႔ အသံုးျပဳခဲ့တဲ႔…

အၾတ ပုန ၀ုတံ, တသ တသ အထသ မဓုရတာယထပ္တလဲလဲ ေျပာေနရတာ အနက္အဓိပၸါယ္က ခ်ိဳျမလြန္းလို႔ပါ…။အယံ ဓံမလိပိ ေဒ၀ါနံ ပိေယန ပိယဒသိနာ လာဉာ ေလခါပိတာ၊ အထိ ေယာ သံခိေတန, အထိ မစ်ိေမန, အထိ ၀ိထေဋန၊ န စ သဗၾတ သဗတ ဃဋိတံ၊ မဟံေတ ဟိ ၀ိဇိေတ, ဗဟုေက စ လိခိေတ, လိခါေပသာမိ (ေစ၀) နိတ်ံ၊ အထိ စ အၾတ ပုန ၀ုတံ, တသ တသ အထသ မဓုရတာယ, ကႎတိ စ ဇေနာ တထာ ပဋိပေဇယာ’တိ၊ ေသာ သိယာ ဧ၀ံ ပိ စ၊ တၾတ ကႎစိ အသမတံ လိခိတံ, အသဒိသံ ၀ါ သံေေယ ကရဏံ ၀ါ အာေရာစယိတြာ လိပိကရာ’ ပရာေဓန။ မင္းတကာတို႔ ခ်စ္ၾကည္ ေလးစားအပ္၍႕ ပိယဒႆီဟု ၀ွ႔ဲခ်ီ-ခပ္ႏွိပ္ အ႐ွင္မဟာကႆပ မေထရ္ျမတ္၏့ ဗ်ာဒိတ္ေတာ္ကို ခံယူ-ရ႐ွိေသာ အေသာက မင္းၾတားႀကီး ေရးသားထား႐ွိေစေတာ္မူအပ္သည္၊ အေသာကမင္းတရား စာေတာ္အရပ္ရပ္မွာ အက်ဥ္းခ်ဳပ္အားျဖင့္၎, အလတ္စားအားျဖင့္၎, အက်ယ္စားအားျဖင့္၎ အထူးထူး ႐ွိေခ်သည္။ ထို႔ျပင္, အားလံုး စာေတာ္မ်ား၌ အျခင္းခပ္သိမ္းအားလံုး အႂကြင္းမဲ့အားျဖင့္ မတူတန္ မစပ္ဖက္ေသာ အရာမ်ားလည္း ႐ွိေလသည္၊ထိုသို႔ ျဖစ္ရပံုအေၾကာင္းမွာ–က်ယ္၀န္းစြာလွေသာ တိုင္းႏိုင္ငံႀကီး အတြင္း၌ ေျမာက္ျမားလွစြာေသာ တရားစာေတာ္မ်ားကို အၿမဲးမျပတ္ နိစၥဗဒ္ ေရးသားေစေတာ္ မူေလသည္။ ထို႔ျပင္ ထိုတရား စာေတာ္မ်ား၌ အဖန္ဖန္ အထပ္ထပ္…

တ’ေမ၀ စ ၀ိဇယံ မနတု, ေယ ဓံမ-၀ိဇေယာ၊တရားႏွင့္ ေအာင္ႏိုင္ျခင္းကိုသာ ေအာင္ႏိုင္ျခင္းလို႔ မွတ္ယူသင့္တယ္။ေဒ၀ါနံပိယ ပိယဒသီမင္းသည္ အဘိသိက္ခံ၍ ၈ႏွစ္ေျမာက္၌ ကလိဂၤတိုင္းကို ေအာင္ျမင္၏။ ထိုအခါ ထိုတိုင္းျပည္၌ လူေပါင္း တသိန္း ငါးေသာင္း အခ်ဳပ္အေႏွာင္ခံရ၏။ တသိန္းမွ် သတ္ျဖတ္ျခင္းခံရ၍ ထို႔ထက္မ်ားျပားေသာ လူတို႔ ေသေၾကပ်က္စီးၾက၏။ကလိဂၤျပည္၌ ေဒ၀ါနံပိယမင္း၏ တရားက်င့္ေဆာင္ျခင္း, ေစာင့္ေ႐ွာက္ျခင္း လိုလားျခင္းႏွင့္ တရားၾသ၀ါဒ အႏွ႔႔ံအျပား ထြန္းကားလာ၏။ သို႔ေသာ္လည္း ယခုအခါ ေဒ၀ါနံပိယမင္းအား ေနာင္တရေန၏။ လူအမ်ားကို သတ္ျဖတ္ျခင္း ဖမ္းဆီးျခင္းတို႔ျဖင့္ ေအာင္ျခင္းသည္ မွားေသာ ေအာင္ျခင္းဟု ယူဆ၏။ ယင္းသို႔ေသာ ေအာင္ျခင္းကို ေဒ၀ါနံပိယမင္းသည္ ၀မ္းနည္းေၾကကြဲ ၀န္ေလး၏။တိုင္းျပည္ဟူသမွ်၌ ရဟန္းပုဏၰား, ဂိုဏ္းဂဏ, အိမ္ေထာင္႐ွင္မ်ား ႐ွိၾက၏။ ထိုတြင္ အမိအဖ ဆရာသမားတို႔အား ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ျခင္း, အေဆြခင္ပြန္း, အသိမိတ္ေဆြ, ေဆြမ်ိဳးဉာတကာ, ေက်းကၽြန္သူခစားတို႔၌ ေကာင္းေသာ က်င့္၀တ္ႏွင့္ လံုၿခံဳစြာ ေစာင့္ေ႐ွာက္ျခင္းသည္သာ ေ႐ွးဦးစြာ ေဆာင္႐ြက္သင့္ေသာ ၀တၱရားျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္လည္း ထိုတိုင္းျပည္၌ ေနသူတို႔သည္ သတ္ျဖတ္ျခင္း, ညႇင္းဆဲျခင္း, ဖ်က္ဆီးျခင္း ခံၾကရ၍ ေအးခ်မ္းစြာ ေနလိုသူတို႔လည္း ျပည္႐ြာကို စြန္႔ခြါသြားၾကရ၏။ သူတို႔ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးေသာ အေဆြခင္ပြန္း, အသိအကၽြမ္း, ေဆြမ်ိဳးဉာတကာတို႔လည္း ပင္ပန္းဆင္းရဲျခင္းသို႔ ေရာက္ၾကရ၏။ သူတို႔အားလံုးကိုလည္း ဖ်က္ဆီးရာေရာက္၍ ေဒ၀ါနံပိယမင္းသည္ လြန္စြာ၀န္ေလးသည္ဟု ယူဆ၏။ေလာက၌ ဂိုဏ္းဂဏမ႐ွိေသာ, ရဟန္းပုဏၰားမ႐ွိေသာ, လူတို႔ အညီအၫြတ္ဖြဲ႕စည္းထားေသာ အဖြဲ႕အစည္း၌ ၾကည္ညိဳသူမ႐ွိေသာ တိုင္းျပည္ဟူ၍ မ႐ွိ။ ကလိဂၤတိုင္းကို ေအာင္ေသာအခါ အသတ္ခံရ, ေသေၾကပ်က္စီးရ, အေႏွာင္အဖြဲ႕ခံရေသာ လူတို႔၏ အပံုတရာ, အပံုတေထာင္ပံု၍ တပံုမွ်ပင္ ပ်က္စီးေစကာမူ ေဒ၀ါနံပိယမင္းသည္ အလြန္၀န္ေလးသည္ဟု…

ေဒ၀ါနံ ပိယသ ယံ အထိ အႏုေသာစနံ။အေသာကဘုရင္ကေတာ့ ကလိဂၤစစ္ပြဲကို ေအာင္ႏိုင္ၿပီးတဲ့အခါ ေနာင္တရပါတယ္တဲ့။နတ္တို႔ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးေသာ ပိယဒသီမင္းႀကီးသည္ အဘိသိက္ခံၿပီး ႐ွစ္ႏွစ္ေျမာက္၌ ကလိဂၤတိုင္းကို ေအာင္ျမင္ေတာ္မူ၏။ ထိုသို႔ ေအာင္ျမင္ရာ၌ လူေပါင္း တသိန္းငါးေသာင္းတို႔ အက်ဥ္းေဆာင္ယူခံရ၍ တသိန္းအသတ္ခံရၿပီးလွ်င္ ထို႔ထက္အဆေပါင္းမ်ားစြာေသာ သူတို႔ ေသေၾကပ်က္စီးၾကကုန္၏။ကလိဂၤတိုင္းကို သိမ္းယူၿပီးသည္၏ ေနာက္၌ နတ္တို႔ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးေသာ မင္းႀကီးသည္ တရားၫႊန္ျပျခင္း၌၎ တရားကို ခံုမင္ႏွစ္သက္ျခင္း၌၎ တရားသြန္သင္ဆုန္းမျခင္း၌၎ ထက္သန္လ်က္႐ွိေခ်ၿပီ။ကလိဂၤတိုင္းကို ေအာင္ျမင္ေတာ္မူၿပီးေသာ နတ္တို႔ခ်စ္ျမတ္ႏိုးေသာ မင္းႀကီးသည္ ယခု ေနာင္တရေတာ္မူလၿပီ၊ လူတို႔ အသတ္ခံရျခင္း ေသေၾကပ်က္စီးျခင္း၊ အက်ဥ္းေဆာင္ယူခံရျခင္းျဖင့္ ရအပ္ေသာ ေအာင္ျခင္းသည္ စင္စစ္ ေအာင္ျခင္းမမည္။ ဤသို႔ ေအာင္ရသည္အတြက္ နတ္တို႔ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးေသာ မင္းႀကီး လြန္စြာ ၀မ္းနည္း ေၾကကြဲ၀န္ေလးေတာ္မူသည္။နတ္တို႔ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးေသာ မင္းႀကီးအဖို႔ ထို႔ထက္၀န္ေလးေသာ အခ်က္သည္ကား ထိုကလိဂၤတိုင္း၌ ပုဏၰားတို႔သည္၎ ရဟန္းတို႔သည္၎ အျခားအယူဂိုဏ္းသားတို႔သည္၎ အိမ္ရာေထာင္သူတို႔သည္၎ ေနၾကကုန္၏။ ထိုသူတို႔၌ သက္ႀကီး ၀ါႀကီး အမိအဖ ဆရာသၼား မိတ္ေဆြ အေပါင္းအေဖာ္ အသိအကၽြမ္း ေဆြမ်ိဳး ေက်းကၽြန္အေစခံတို႔အား ေကာင္းစြာ ျပဳစုေထာက္ပံ့ရမည့္ ၀တၱရားမ်ား တရားေတာ္၌ တည္ၿမဲစြာ ၾကည္ညိဳဆည္းကပ္ရမည့္ ၀တၱရာမ်ား ႐ွိၾကကုန္၏။ ထိုသူတို႔သည္ ဒဏ္အနာတရာျပဳျခင္းကို၎ သတ္ျဖတ္ျခင္းကို၎ လြန္စြာ ခ်စ္ခင္သူတို႔ႏွင့္ ေကြကြင္းရျခင္းကို၎ ခံၾကရ၏။ စစ္ေဘးစစ္ဒဏ္ကို ခံရေသာ ၎တို႔၏ မိတ္ေဆြ အေပါင္းအေဖာ္ အသိအကၽြမ္း ေဆြမ်ိဳးတို႔သည္လည္း ၎တို႔အေပၚ၌ ေမတၱာ မကင္းျပတ္ေသးပဲ ေသေၾကပ်က္စီးျခင္းသို႔ ေရာက္ၾကရကုန္၏။ တတိုင္းျပည္လံုး ဤသို႔လွ်င္ ပ်က္စီးဆံုး႐ွဳံးၾကကုန္၏။ ဤသို႔ ခပ္သိမ္းေသာ သူတို႔ ခံၾကရသည့္အတြက္ နတ္တို႔ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးေသာ…