မွေးနေ့လက်ဆောင်ဟောင်းတစ်ခု ဖွင့်ကြည့်ခြင်း

ေမ အတၱဘာေ၀ါပိ ဥပၯမေတၱာ၊
ကေည! သရီေရာ တ၀ ဧ၀႐ူေပါ။
တသၼာ သမူေဟာ သုကေတာ ဥဘိႏၷံ၊
ဧကတၱကာေယာ ဂ႐ုေကာ၀ ဘာေရာ။

ငါဟာ အပိုင္းအစေလး တစ္ခုပါ။
မင္းလဲ ဒီလိုပါပဲ။
မင္းနဲ႔ငါ ဆံုေတြ႔မိၾကတဲ့အခါ
ႏွစ္ကိုယ့္တစ္စိတ္ျဖစ္ေပမယ့္ ၀န္ထုပ္၀န္ပိုး တစ္ခုပါပဲ။

“ဒါ ဘာအဓိပၸါယ္လဲ”တဲ့…သူက ေမးတယ္။ “သိဘူးေလ”လို႔ ျပန္ေျပာလိုက္ရင္ ျပႆနာက တသီႀကီးလာေတာ့မွာ။ “…….႐ွင္းျပ…အခု ႐ွင္းျပ၊ ဟိုလိုလို ဒီလိုလို မလုပ္နဲ႔ေနာ္၊ ေျပာမလား မေျပာဘူးလား၊ ဘာကို ရည္႐ြယ္တာလဲ၊ ေျပာ…၊ အခုတစ္ေလာ ဘာျဖစ္ေနမွန္းကို မသိဘူး၊ စကားေျပာရင္ ႐ြ႕ဲသလိုလို ေစာင္းသလိုနဲ႔၊ သိတယ္…သိတယ္…၊ ဒီက ဘာမွ မေျပာရေသးဘူး၊ အၿမဲတမ္း အနစ္နာခံေနရတာခ်ည္းပဲ၊ အလိုလိုက္တယ္လဲ မ႐ွိဘူး၊ ေခ်ာ့ေခ်ာ့ေမာ့ေမာ့နဲ႔ တစ္ခါမွလဲ မေျပာဘူး၊ ၿပီးရင္ ေအာ္အံုးမယ္၊ ဒီတစ္ခါ ၾကည့္ေန၊ ထိုင္ငိုေနမွာ၊ ဘာမွ မလုပ္ေတာ့ဘူး…၊ ေတာ္ၿပီ…ေတာ္ၿပီ…ဘာမွ လာေျပာမေနနဲ႔………………..”
ေအးေအးၿငိမ့္ၿငိမ့္ စီးဆင္းေနတဲ့ စမ္းေခ်ာင္းေလးထဲ ငါးမန္းတစ္ေကာင္ ၀င္သလိုပါပဲ။ ေျဗာင္းဆန္သြားမယ္။ ျပႆနာပဲ။ ႀကံဳေတြ႕လာမယ့္ အခက္အခဲေတြကို ေ႐ွာင္တဲ့အေနနဲ႔ ဒါက ဒီလို႐ွိတယ္… အစခ်ီၿပီး ေအးေအးေလးနဲ႔ ျဖည္းျဖည္းေလး ႐ွင္းျပရတယ္။ ဒီေတာ့မွ ခ်ိစ္ဘာဂါထဲမွာ ေမေရာနိစ္ေတြ အိေနေအာင္ ဆမ္းထားလို႔ ႂကြ႐ြေနတဲ့ ဆလပ္႐ြက္ေလးေတြလို စိမ္းျမျမအသံေလနဲ႔ “ဟုတ္လို႔လား”တဲ့ ျပန္ေျပာတယ္။ ဒါဆို အိုေက။ ဟုတ္…ဟုတ္မွဟုတ္ (ဟူး….ေတာ္ပါေသးရဲ႕)။

မ႐ွိေတာ့တဲ့ အေမ့ကို လြမ္းလို႔ ငယ္ငယ္တုန္းက က်ခဲ့ဖူးတဲ့ မ်က္ရည္ေတြ သူနဲ႔ ေတြ႕မွ ဟစ္ေဟာပ့္နဲ႔တြဲထားတဲ့ ျပန္ဆိုေတးေတြလို ထပ္တလဲလဲ ဆိုညည္းခဲ့ရဘူးတယ္။ သူငိုတာနဲ႔ လိုက္ငို။ ႏို႔မို႔ရင္ ဘယ္ေတာ့မွ အငိုမတိ္တ္ဘူး။ ကံေကာင္းရင္ေတာ့ သူက ျပန္ေခ်ာ့မယ္ (အခါ ၁၀၀မွ ၁ခါ)။ ငိုေနတဲ့အခါ လက္သြက္ပံုက မ်က္လံုးေလးပိတ္ၿပီး လက္သည္း ခၽြန္ခၽြန္ေလးေတြနဲ႔ ကုတ္ဖဲ့တတ္တဲ့ ေမြးခါစ ေ႐ႊ၀ါေရာင္ အေမႊးပြပြ ေၾကာင္ေပါက္စေလးလို။ သူရဲေကာင္းမွန္ရင္ ဒဏ္ရာနဲ႔ မကင္းဘူးဆုိပဲ။

သရဲကားေတြ အရမ္းႀကိဳက္တဲ့ သူ႔ကို “လံု၀ မၾကည့္ရဘူး”လို႔ သရဲေၾကာက္တတ္တဲ့ အေတာင္ႏွစ္ဆယ္၀တ္မင္းေယာကၤ်ားက ေျပာေတာ့ “ဘာလို႕လဲ”တဲ့။ “ၾကည့္ခ်င္ ၾကည့္ေပါ့၊ ေနာက္မွ အူ၀ဲေလးေတြ ေမြးလာရင္ သရဲ႐ုပ္ေပါက္ေနလိမ့္မယ္”လို႔ ခပ္တည္တည္နဲ႔ ဂ်နတစ္နဲ႔ ရီပ႐ိုဒတ္တစ္ကို ေရာသမေမႊၿပီး ေျခာက္လိုက္ေတာ့မွ မီးအားမမွန္လို႔ မွိတ္တုတ္မွိတ္တုတ္ ျဖစ္ေနတဲ့ ၅၀၀ပ္မီးသီးလို ရီေ၀ေ၀ မ်က္လံုးေလး ေပကလပ္ ေပကလပ္နဲ႔ “ဟုတ္လို႔လား”တဲ့။ ၿပီးေတာ့မွ “ဟင္…ကာတြန္းကားကေရာ၊ ဂါဖီးလ္ေရာ မၾကည့္ရဘူးလား၊ သိပ္ႀကိဳက္တဲ့ဟာ၊ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ၊ ေနအံုး…ေနအံုး… ဂါဖီးလ္က ၀တုတ္တုတ္ မ်က္လံုးျပဳးျပဳး ေၾကာင္ေလးဆိုေတာ့”…မ်က္ႏွာကို ေသေသခ်ာခ်ာႀကည့္ၿပီး…“တူတယ္၊ တူတယ္၊ ဟီဟိ။ ၾကည့္မွာပဲ”တဲ့။ အူေၾကာင္ေၾကာင္ကို ျဖစ္ေရာ။

………..႐ိုမန္တစ္မ်ား……
………..အိပ္ေဇာတစ္မ်ား……
………..ကြန္ပလီေကးတစ္မ်ား……

အပိုင္းအစေလးေတြ။ ေတြ႕ၾက ဆံုၾက ရင္ခုန္ၾက။ သူတို႔ ေပ်ာ္ေနၾကေလၿပီ။

They came, they saw, they combined!!!