Quote
-
မဇ္စျိမမှ သန္တိသုခသို့
အစြန္းေရာက္လမ္းေၾကာင္းေတြ ေ႐ွာင္႐ွားလို႔ မဇၥၽိမလမ္းစဥ္အတိုင္း ေလွ်ာက္လွမ္းၾကမယ့္ ေျခလွမ္းေတြဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးပန္းတိုင္ကို ေ႐ွ႕႐ႈေနတယ္ဆိုရင္ မွားမယ္မထင္ပါဘူး။ ဗီယက္နမ္ ဇင္ဗုဒၶဘာသာရဟန္းေတာ္Thich Nhat Hanhအေၾကာင္းကို မႏွစ္က စသိခဲ့ရတယ္။ Engaged Buddhism in the Westစာအုပ္ကို Book reviewေရးရင္းနဲ႔ သူ႔အေၾကာင္းတေစ့တေစာင္း ဖတ္ျဖစ္ခဲ့တာ။ ဒီႏွစ္ ဒီေန႔ ဒီေနရာမွာ သူ႔ေျခလွမ္းေနာက္က ထပ္ၾကပ္မကြာ လိုက္ခြင့္ရလိမ့္မယ္လို႔ေတာ့ မေမွ်ာ္လင့္ခဲ့မိဘူး။ အိႏၵိယပါလီမန္ေ႐ွ႕ကေန အိႏၵိယဂိတ္အထိ ရာဂ်ပတ္လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ၿငိမ္သက္ၿငိမ္းေအးစြာ ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့ၾကတဲ့ ေျခလွမ္းမ်ားကို Thich Nhat Hanhက ဒီလို ႐ႈျမင္တယ္… It is truly a miracle to walk on this earth. As you breathe in and out you can remind yourself: “Every step is a miracle.” After a while you will begin to feel that you have more than enough conditions for happiness right now. You will see how happy you are to be able to walk, to be able to see the blue sky and hear the song of…
-
ဤသည့္စားဖြယ္
“စားၾကမယ္ေဟ့ေကာင္းေကာင္း”တဲ့။ ဘာအတြက္ စားမွာလဲ။ စားဖို႔ ႐ွင္သန္ေနတာလား။ ႐ွင္သန္ဖို႔ စားေနတာလား။ ျမတ္ဗုဒၶရဲ႕ စားေသာက္ျခင္းအတတ္ပညာက ဒီလို…ဣတိ ပုရာဏၪၥ ေ၀ဒနံ ပဋိဟခၤါမိ၊ န၀ၪၥ ေ၀ဒနံ န ဥပၸါေဒႆာမိ။ ေ၀ဒနာအေဟာင္းကိုလည္း ပယ္ေဖ်ာက္ပါအံ့။ ေ၀ဒနာအသစ္ကိုလည္း မျဖစ္ေစပါအံ့။ အာဟာရနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး မွတ္မွတ္ရရျဖစ္မိတဲ့ အေၾကာင္းအရာတစ္ခုကို ဆရာႀကီးေ႐ႊဥေဒါင္းရဲ႕ တသက္တာမွတ္တမ္းႏွင့္ အေတြးအေခၚမ်ားစာအုပ္ထဲက ကူးယူေဖာ္ျပလိုက္တယ္။ တိုင္းသားျပည္သူ ေပးလွဴတဲ့ ေဘာဇဥ္ကို အလဟႆမျဖစ္ေအာင္ သံုးစြဲတဲ့ ေ႐ႊ၀ါေရာင္နိမိတ္ပံုတစ္ခုပါ…။ ဆရာေတာ္ ဦးဥတၱမ သူရိယတိုက္၌ သိကၽြမ္းရေသာ ပုဂၢိဳလ္ေက်ာ္မ်ားအေၾကာင္းကို ေဖာ္ျပရာတြင္ ဆရာေတာ္ဦးဥတၱမအေၾကာင္းကိုလည္း ေဖာ္ျပရန္ လိုေပလိမ့္မည္။ သူရိယတိုက္သို႔ ကၽြႏု္ပ္ ေရာက္ၿပီးေနာက္ မ်ားမၾကာမီအတြင္း ဆရာေတာ္ဦးဥတၱမသည္ ကၽြႏု္ပ္၏ စားပြဲသိို႔ လာ၍ထိုင္ေလ့႐ွိ၏။ ဆရာေတာ္သည္ ကၽြႏု္ပ္၏ ၀တၳဳမ်ား ဖတ္ေလ့႐ွိသူျဖစ္ရာ ကၽြႏု္ပ္အား (ဦးဘေဖ၊ ဦးလွေဖတို႔မွတပါး) တိုက္သားမ်ားအနက္တြင္ စိတ္၀င္အစားဆံုးတစ္ေယာက္ ျဖစ္ဟန္႐ွိ၏။ ဆရာေတာ္သည္ အိႏၵိယျပည္ႏွင့္ ျမန္မာျပည္တို႔ကို ေခါက္တံု႔ေခါက္ျပန္ ကူးသန္းသြားလာေနေသာ ႏိုင္ငံေရးဘုန္းႀကီးတပါးျဖစ္ျခင္း၊ ရခိုင္သားျဖစ္သည္ ဆိုျခင္းမွတပါး ကၽြႏု္ပ္ ဘာမွမသိေခ်။ ကၽြႏု္ပ္မွာ ထိုစဥ္က စာေပမွတပါး ႏိုင္ငံေရး၌ စိတ္၀င္စားျခင္း မ႐ွိေသးသည္ျဖစ္၍ ဆရာေတာ္အေပၚ၌ အထင္လည္းမႀကီး၊ စိတ္၀င္စားမႈလည္း နည္းပါးလွသည္။ ကၽြႏု္ပ္သည္ သူရိယတတိုက္လံုးတြင္ (မဂၢဇင္းအယ္ဒီတာ အျဖစ္ႏွင့္) အလုပ္အေခ်ာင္ဆံုးေသာ စာဖတ္သူတေယာက္ ျဖစ္ခဲ့ဘူးရာ ဆရာေတာ္သည္ ကၽြႏု္ပ္အလုပ္ေခ်ာင္ျခင္းကို သိသည္တေၾကာင္း၊ ၀တၳဳ၀ါသနာပါ၍ ကၽြႏု္ပ္အား ၀တၳဳေရးသမားတေယာက္အေနျဖင့္ ခင္မင္ေလးစားသည္တေၾကာင္းေၾကာင့္ ကၽြႏု္ပ္၏ စားပြဲတြင္ အၾကာႀကီးထိုင္ကာ စကားေျပာေလ့႐ွိ၏။ ကၽြႏု္ပ္ကမူ စာဖတ္ပ်က္သည္ဆိုကာ ဆရာေတာ္အား အသာတၾကည္ေျပာ၍မရလွ်င္ ေငါက္၍ပင္ ထုတ္ခဲ့မိဘူးပါသည္။ ထိုစဥ္က ဆရာေတာ္သည္ ဘယ္ဆီမွာ ဆြမ္းဘုမ္းေပးသည္မသိ၊…
-
ေတာင္အရပ္သို႔ ဦးၫႊတ္ျခင္း
ေမြးကထဲက ဆရာေတြနဲ႔ လက္ပြန္းတတီးေနခဲ့ရတာ။ မိဘေတြက ေက်ာင္းဆရာေတြေလ။ ကံမေကာင္းခ်င္ေတာ့ သိတတ္တဲ့ အ႐ြယ္ကစၿပီး ပုဗၺာစရိယဆုိတဲ့ သူတို႔ရဲ႕ အဆံုးအမေတြနဲ႔ ေ၀းခဲ့ရတယ္။ ပါဠိအလကၤာက်မ္းကေတာ့ ဒီလို ဆိုတယ္။ ကႎ ေတဟိ ပါဒသုႆူသာ၊ေယသံ နတၳိ ဂ႐ူနိဟ။ေယ တပၸါဒရေဇာကိဏၰာ၊ေတ ၀ သာဓူ ၀ိေ၀ကိေနာ။ဆရာသမားေျခရင္းမွာ ၀ပ္စင္းခစားျခင္း မ႐ွိတဲ့သူေတြဟာ အသံုးမက်ပါ။ဆရာ့ေျခေထာက္က ေျမမႈန္ေတြနဲ႔ ေပက်ံေနတဲ့သူေတြသာ လူခၽြန္လူမြန္ေတြပါ။ ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ ညီညာထႂကြတို႔ အတတ္လည္းသင္တုိ႔ ဘာတို႔ ေအာ္ဖတ္ေနတာပဲေလ။ ဘာလဲလို႔ မသိပါဘူး။ ျမတ္ဗုဒၶရဲ႕ သိဂၤါလသုတ္မွာပါတဲ့ အရပ္၆မ်က္ႏွာ လံုၿခံဳေရးဆိုတာကိုေတာ့ ပါဠိစာေပ သင္ေတာ့မွ မူရင္းဖတ္ျဖစ္တယ္။ ပါဠိစာေပေလ့လာ့ျဖစ္တဲ့အခ်ိန္မွာ သတိတရျဖစ္မိတာက ငယ္ငယ္က ဆရာတစ္ေယာက္ကိုပါ။ ဒီအေၾကာင္းကို တစ္ခ်ိန္တုန္းက တစ္ေနရာက ဘေလာ့ဂ္တစ္ခုမွာ ေရးခဲ့ဖူးတယ္။ အခု ျပန္ဖတ္ၿပီး ျပန္လြမ္းမိတယ္…။ ဒီမွာ ဒီေန႔ ဆရာမ်ားေန႔ေလ။ ဒကၡိဏသို႔ ငဲ့ၾကည့္ရေအာင္… ပါဠိစာေပဟာ ေလးနက္တဲ့ အဓိပၸါယ္ျပည့္၀တဲ့ ေလာကေကာင္းက်ိဳးေ႐ွ႕႐ႈတဲ့ စာေကာင္း ေပမြန္ တစ္ခုပါ။ ဖတ္ မွတ္ ေလာ့လာၾကည့္႐ံုနဲ႔ သိသာပါတယ္။ မိမိ သူတပါးကို တစ္စိုးတစ္စိမွ် ထိပါးျခင္း မ႐ွိဘဲ မိမိရဲ႕ က်င့္ႀကံႀကိဳးကုတ္မႈအေပၚ မူတည္ၿပီး အက်ိဳးအျမတ္ေကာင္းမ်ား ရႏိုင္ပါတယ္။ မ်က္ကန္း ယံုၾကည္မႈကို ဖယ္႐ွားၿပီး မိမိရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ စြမ္းအားနဲ႔ လြပ္လပ္ေသာ အေတြးအေခၚ အယူအဆမ်ားကို ကိုင္စြဲကာ ဘ၀ရဲ႕ ဒုကၡမ်ားကို မေ႐ွာင္တမ္း ရင္ဆိုင္ ႏိုင္ပါတယ္။ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ႔ အျမင္မ်ားနဲ႔ ေလာကရဲ႕ မညီညာမႈေတြ အေျပာင္းအလဲေတြ အ႐ႈပ္အေထြးေတြၾကားမွာ ျငိမ္းေအးစြာ ေနထိုင္ႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ တိတိက်က် ေျပာရရင္ ၁၉၈၆/၈၇ မွာ။…
-
သြဝါဒအက္ခရာ
ျဗဟၼဏီအကၡရာနဲ႔ ပါဠိဂါထာေလး ပထမဆံုးအႀကိမ္ ေရးျဖစ္တယ္။ ဂါထာကေတာ့ ျမတ္ဗုဒၶရဲ႕ အဆံုးအမပါ။ အသြင္သ႑ာန္အေနနဲ႔ ေခ်ာေမြ႕ေျပျပစ္ၿပီး အႏွစ္သာရအေနနဲ႔ သိမ္ေမြ႕နက္နဲတဲ့ ဒီဂါထာကို ျမတ္ဗုဒၶပံုေတာ္နဲ႔အတူ ေဖာ္က်ဴးခြင့္ရလိုက္တာ မဂၤလာပါပဲဗ်ာ။ ပါဠိဂါထာက ဒီလိုပါ… သဗၺပါပႆ အကရဏံ၊ကုသလႆူပသမၸဒါ။သစိတၱပရိေယာဒါပနံ။ဧတံ ဗုဒၶါန သာသနံ။ ပံုေတာ္မွာ ဂုဏ္ေတာ္ ေဖာ္က်ဴးဖို႔ အားေပးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကို ေက်းဇူးတင္ရမွာပဲ။
-
အသောကရဲ့ အက္ခရာများ (နောက်ဆက်တွဲ-၄)
စာေရးျခင္းအတတ္ပညာမွာ အစဆိုတာေတာ့ ႐ွိမယ္ထင္တယ္။ ျမသန္းတင့္ရဲ႕ The Art of Writingဘာသာျပန္ထဲမွာ အစဆိုတာကို ဒီလို ဖြဲ႕ထားတယ္။ “ငယ္ငယ္တုန္းက လွပတဲ့ပစၥည္းတခုကို အျခားတစ္ခုခုက ဖံုးကြယ္ထားတာျမင္ရင္ အဲဒီဖံုးကြယ္ထားတာကို ဖယ္႐ွားပစ္ခ်င္္တဲ့စိတ္မ်ိဳး ေပၚခဲ့တယ္တဲ့။ အဲဒီလို ဖံုးကြယ္ခံထားရတဲ့ အလွအပကို “အက်ဥ္းခ်ခံထားရတဲ့ အလွ”လို႔ သူက ေခၚခဲ့တယ္။ အက်ဥ္းက်ခံထားရတဲ့ အမွန္တရားတစ္ခုကို လြတ္ေျမာက္ေအာင္လုပ္ေပးဖို႔ စိတ္ဆႏၵမ်ိဳးျဖစ္တယ္ဆိုတာကို သူ အဲဒီတုန္းက မသိခဲ့ဘူးတဲ့။” အင္း…သူေျပာလို႔ပဲ။ ႏို႔မို႔ရင္ စာစေရးတာ ကႀကီးခေကြးကလို႔ ထင္စရာ။ ျဗဟၼဏီအကၡရာ အေရးအဖတ္ သင္ခဲ့ရတာ ၂ႏွစ္ျပည့္ေတာ့မယ္။ ဒီျဗဟၼဏီမွာလဲ က, ခ စတဲ့ အကၡရာေတြပဲ။ အတိတ္က အရိပ္ေလးေတြကို ျပန္လြမ္းေမာမိတယ္။ ငယ္ငယ္တုန္းက ကႀကီးခေကြး ဘယ္သူသင္ေပးခဲ့လဲ မမွတ္မိေတာ့ဘူး။ ကႀကီးခေကြး စေရးတတ္တဲ့အခ်ိန္မွာ အေမေရာ အေဖပါ အနားမွာ မ႐ွိတာေတာ့ အေသအခ်ာ မွတ္မိတယ္။ ကံၾကမၼာဆိုတာ ဆန္းၾကယ္သား။ ႐ွိေစေတာ့။ အခုေတာ့ အေသာကအကၡရာမ်ားနဲ႔ပဲ ႏွစ္ပါးသြားလိုက္ပါအံုးမယ္။ အေသာကအကၡရာမ်ား ၁၇, ၁၈, ၁၉တို႕ကို အေသာကေက်ာက္ေဆာင္စာငယ္လို႔ ေခၚတယ္။ အားလံုးကို ျဗဟၼဏီအကၡရာ, ပရာကရစ္ဘာသာစကား အသံုးျပဳၿပီး ေရးထားတယ္။ အေသာကရဲ႕ အကၡရာမ်ား-၁ရကို Bahapur, Bairat, Ahraura, Rupnath, Gujarra, Sahasram, Maski, Gavimath, Palkigundu, Erragudi, Rajula-Mandgiri, Brahmagiri, Siddapur, Jatinga-Ramesvara,ဆိုတဲ့ ေနရာေတြမွာ ေတြ႕တယ္။ [googlemaps http://maps.google.co.in/maps/ms?hl=en&ie=UTF8&msa=0&msid=107327809118821417000.0004504fac4063c7fd9f3&ll=21.209314,80.739899&spn=14.307498,18.676758&z=5&output=embed&w=425&h=350] ဒီေက်ာက္စာမူဟာ တစ္ခုနဲ႔တစ္ခု နည္းနည္းပါးပါးပဲ ကြာတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ေက်ာက္စာေတြက အပ်က္အစီး မ႐ွိဘူး။ တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ တစ္ပိုင္းတစ္စပဲ က်န္တယ္။ ဒါေပမယ့္ မူတစ္ခုထဲဆိုတာကို…
-
အသောကရဲ့ အက္ခရာများ-၁၉
အေသာကေက်ာက္စာေတြထဲမွာ စိတ္၀င္စားစရာ အေကာင္းဆံုး ေက်ာက္စာတစ္ခုလို႔ ဆိုႏိုင္တယ္။ ဒီေက်ာက္စာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး စာတစ္ေစာင္ ေပတစ္ဖြဲ႕ ေရးထားၾကတာေတြ အမ်ားႀကီး။ ေနာက္မွ အက်ယ္တ၀င့္ ေရးတာေပါ့။ အခုေတာ့ အရင္ ေက်ာက္စာသန္႔သန္႔ပဲ ဖတ္ၾကည့္ပါအံုး။ပိယဒသိ လာဇာ မာဂေဓ သံဃံ အဘိ၀ါဒနံ အာဟာ။ အပါဗာဓတံ စ ဖာသု၀ဟာလတံ စာ။၀ိဒိေတ ေ၀ ဘံေတ အာ၀တေက ဟမာ ဗုဓသိ ဓံမသိ သံဃသီ တိ ဂါလေ၀ စ ပသာေဒ စ။ ဧ ေကစိ ဘံေတဘဂ၀တာ ဗုေဓန ဘာသိေတ သေ၀ ေသ သုဘာသိေတ ၀ါ ဧ စု ေခါ ဘံေတ ဟမိယာေယ ဒိေသယာ ေဟ၀ံ သဓံေမစိလဌိတီေက ေဟာသတီ တိ အလဟာမိ ဟကံ တံ ၀တေ၀။ ဣမာနိ ဘံေတ ဓံမပလိယာယာနိ ၀ိနယသမုကေသအလိယ၀သာနိ အနာဂတဘယာနိ မုနိဂါထာ ေမာေနယသူေတ ဥပတိသပသိေန ဧ စာ လုဃုေလာ-၀ါေဒ မုသာ၀ါဒံ အဓိဂိစ် ဘဂ၀တာ ဗုေဓန ဘာသိေတ ဧတာနိ ဘံေတ ဓံမပလိယာယာနိ ဣဆာမိကႎတိ ဗဟုေက ဘိခုပါေယ စာ ဘိခုနိေယ စာ အဘိခိနံ သုေနယု စာ ဥပဓာေလေယယု စာေဟ၀ံေမ၀ါ ဥပါသကာ စာ ဥပါသိကာ စာ။ ဧေတန ဘံေတ ဣမံ လိခါပယာမိ အဘိေဟတံ ေမ ဇာနံတူ တိ။ ပိယဒသီမည္ေသာ အေသာကမင္းၾတားႀကီးသည္ မဂဓတိုင္း အတြင္း႐ွိ သံဃာေတာ္မ်ားသို႔ ကပ္ေရာက္ဖူးေမွ်ာ္…
-
အသောကရဲ့ အက္ခရာများ-၁၈
ေက်ာက္စာေတြ ဖတ္ရတာ ေမာေရာေပါ့။ ဒီတစ္ခါ တိုတို႐ွင္း႐ွင္းေလးပါ။ ဒါေပမယ့္ အသက္႐ွည္ေၾကာင္း နည္းလမ္းေကာင္းေတြပါတယ္။ေသ ေဟ၀ံ ေဒ၀ါနံပိေယအာဟ။ မာတာပိတိသု သုသူသိတ၀ိေယ။ ေဟ၀ေမ၀ ဂ႐ုတြ ျပေဏသု ျဒဟိ်တ၀်ံ။ သစံ၀တ၀ိယံ။ ေသ ဣေမ ဓံမဂုဏာ ပ၀တိတ၀ိယာ။ ေဟ၀ေမ၀ အံေတ၀ါသိနာအာစရိေယ အပစာယိတ၀ိေယ ဉာတိေကသု စ ကုယ(ထာ) ရဟံ ပ၀တိတ၀ိေယ။ဧသာ ေပါရာဏာ ပကိတီ ဒိဃာ၀ုေသ စ ဧသ ေဟ၀ံ ဧသ ကဋ၀ိေယ။စပေဍန လိခိတံ လိပိကရေဏ။ ထို႔ေၾကာင့္ မင္းတကာတုိ႔ ေလးစားခ်စ္ၾကည္အပ္ေသာ အေသာကမင္းၾတားႀကီး ဤသို႔ ျပန္ၾကားေတာ္မူေလၿပီ၊ အမိ အဘတို႔ စကားကို နားေထာင္လိုက္နာရာ၏။ ဤအတူပင္ ဆရာသမား, (အသက္အ႐ြယ္ ႀကီးသူတို႔ စကားကို လိုက္နာရာ၏။ အေဆြခင္ပြန္း, ခ်စ္ကၽြမ္း၀င္သူ, ေဆြမ်ိဳးဉာတိတို႔၌၎, ေက်းကၽြန္အေစခံ အမႈလုပ္အထိ၎ ေကာင္းစြာ က်င့္ရာ၏။ သတၱ၀ါတို႔ကို ညႇင္းဆဲးသတ္ျဖတ္ျခင္းကို မျပဳအပ္၊) စကားကို ေျဖာင့္မွန္စြာ ေျပာဆိုအပ္၏၊ ထုိသို႔အားျဖင့္ ဤတရား၏ ဂုဏ္ေက်းဇူးကို ဤသို႔ လုိက္နာ က်င့္ေဆာင္ရာ၏၊ ဤသို႔လွ်င္ ဆရာသမား အေပၚ၌ တပည့္ေကာင္းသည္ က်ိဳးႏြံစြာ က်င့္ေဆာင္အပ္၏။ ေဆြညာသဂၤဟတို႔ အေပၚ၌လည္း (ေကာင္းစြာ က်င့္ရာ၏၊) ဤသည္ကား ေ႐ွးသူေဟာင္းစဥ္လာ က်င့္ႀကံလိုက္နာေသာ တရားလမ္းတည္း။(အေသာကမင္းတရားႀကီး၏ အေသာကေက်ာက္စာေတာ္-အ႐ွင္အာဒိစၥ၀ံသ) နတ္တို႔ခ်စ္ျမတ္ႏိုးေသာ မင္းႀကီး မိန္႔ေတာ္မူသည္မွာ–မိဖတို႔အား ႐ိုေသက်ိဳးႏြံရာ၏၊ ထိုနည္းတူစြာ သတၱ၀ါတို႔အား ေလးစာေသာ စိတ္ကို ရင့္သန္ေစရာ၏၊ အမွန္ကို ေျပာဆိုရာ၏။ ဤတရားေတာ္၏ ဂုဏ္တို႔ကို ျပန္႔ႏွံ႔ေစရာ၏။ထိုနည္းတူစြာ တပည့္တို႔သည္ ဆရာတို႔အား ႐ိုေသျမတ္ႏိုးရာ၏။ အေဆြအမ်ိဳးတို႔အားလည္း ေလ်ာက္ပတ္စြာ ျပဳစုရာ၏။ဤသည္တို႔သည္ကား အသက္ကို…
-
အသောကရဲ့ အက္ခရာများ-၁ရ
“ႏႈတ္တစ္ရာ စာတစ္လံုး” ဆိုတဲ့စကားက တခါတေလ “စာတစ္လံုး ႏႈတ္တစ္ရာ” ျဖစ္သြားႏိုင္တယ္။ဘီစီ ၃ရာစုက အေသာကေက်ာက္စာ တစ္လံုးတစ္ပါဒကို ပညာ႐ွင္ေတြ ေ၀ဖန္ေလ့လာသံုးသပ္ၾကတဲ့အခါ မတူညီတဲ့ အယူအဆေလးေတြကို ဘာသာျပန္ေတြ ဖတ္ၾကည့္ရင္ ေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ေက်ာက္စာေတြကို မူတစ္ခုပဲ ႐ွာေတြ႕တယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ကိုေတာ့ ေနရာအႏွ႔႔ံမွာ မူအမ်ိဳးမ်ိဳး ေတြ႕ရတယ္။ ႐ွာမေတြ႕တာေတြလဲ အမ်ားအျပား ႐ွိႏိုင္တာပဲ။ ပဲ့႐ြဲ႕မႈန္၀ါးပ်က္စီးတာေတြလဲ႐ွိေတာ့ မူရင္းေက်ာက္စာေရးထိုးသူရဲ႕ သေဘာထားနဲ႔ ႏွီးေႏွာတိုက္ဆိုင္ဖို႔ ႏွစ္ေပါင္းအေတာ္ၾကာ အႀကီးအက်ယ္ ႀကိဳးစားထားရမယ့္သေဘာကို အခုမွ မေတာက္တေခါက္နဲ႔ ေလ့လာမိတဲ့့ သူတစ္ေယာက္ကေတာင္ သေဘာေပါက္မိပါတယ္။ အင္း…ဒီေတာ့ ေ႐ွးက ပညာ႐ွင္ေတြ စိုက္ပ်ိဳးခဲ့လို႔ ျဖစ္ထြန္းလာတဲ့ အသီးအပြင့္ေတြကို စားသံုးရအံုးမွာပါ။ ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာေတာ့ ကိုယ္တိုင္ စိုက္ပ်ိဳးခြင့္ ႀကံဳတဲ့အခါ အခြင့္အေရးကို လက္မလႊတ္နဲ႔ေပါ့။ သု၀ံဝဂိရီေတ အယပုတသ မဟာမာတာနံ စ ၀စေနန ဣသိလသိ မဟာမာတာ အာေရာဂိယံ ၀တ၀ိယာ ေဟ၀ံ စ ၀တ၀ိယာ ေဒ၀ါဏံပိေယ အာဏာပယတိ။အဓိကာနိ အဎါတိယာနိ ၀သာနိ ယ ဟကံ ဥပသေက ေနာ တု ေခါ ဗာဎံ ပကံေတ ဟုသံ ဧကံ သ၀ဆရံ။ သာတိေရေက တု ေခါ သံ၀ဆရံယံ မယာ သံေဃ ဥပယီေတ ဗာဎံ စ ေမ ပကံေတ။ ဣမိနာ စု ကာေလန အမိသာ သမာနာ မုနိသာ ဇံဗုဒီပသိမိသာ ေဒေ၀ဟိ။ ပကမသ ဟိ ဣယံ ဖေလ။ ေနာ ဟီယံ သေက် မဟာ ေတၸေန၀ ပါေပါတေ၀။ ကာမံတု ေခါ…
-
အသောကရဲ့ အက္ခရာများ (နောက်ဆက်တွဲ-၂)
ကလိဂၤဟာ အေသာကသမိုင္းမွာ ထူးျခားတဲ့ ေနရာတစ္ခုပါ။ စစ္နဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတို႔ရဲ႕ ေမြးဖြားရာေဒသတစ္ခုလို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒီေဒသမွာ အေသာကဘုရင္ဟာ ေက်ာက္စာ ႏွစ္ခု ေရးထိုးခဲ့တယ္။အေသာကရဲ႕ အကၡရာမ်ား (၁) ကေန (၁၄) အထိကို Ginar, Kalsi, Yerragudi, Sopara ၊ Shahbazarhi, Mansehra ေဒသေတြမွာ ေရးထိုးထားတာကို ေတြ႕ရေပမယ့္ Dhauliနဲ႔ Jaugada ေဒသႏွစ္ခုမွာေတာ့ (၁) ကေန (၁၀) အထိ, (၁၄), ၿပီးေတာ့ (၁၅)နဲ႔ (၁၆)ကို ေရးထိုးထားတာပါ။ ဒါေၾကာင့္ (၁၅)နဲ႔ (၁၆)ကို သီးျခားေက်ာက္ေဆာင္စာလို႔ ေခၚၾကတယ္။ ကလိဂၤတိုင္းမွာ ေရးထိုးထားလို႔ ကလိဂၤေက်ာက္စာလို႔လဲ ေခၚၾကေသးတယ္။ မွတ္သားစရာ တစ္ခုက ကလိဂၤတိုင္းထဲမွာ ေရးထိုးထားတဲ့ ေက်ာက္စာေတြမွာ ကလိဂၤစစ္ပြဲအေၾကာင္း ေရးထားတဲ့ (၁၃) မပါတာပါပဲ။ စဥ္းစားစရာေပ့ါေနာ။ ကလိဂၤစစ္ပြဲအေၾကာင္းေတြကို ကလိဂၤတိုင္းမွာ ေက်ာက္စာေရးထိုးခဲ့မယ္ဆိုရင္ ႏိုင္ငံေရးအရ မိုက္မဲတဲ့ အျပဳအမူမ်ိဳး ျဖစ္ႏိုင္တဲ့အတြက္ (၁၃)ကို ခ်န္ထားခဲ့တာလို႔ အေသာကသမိုင္း ကၽြမ္းက်င္သူတစ္ခ်ိဳ႕က ဆိုၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္လဲ အေသာကဓမၼကို ရာဇဓမၼလို႔ ေခၚၾကတာျဖစ္မယ္။ Kalinga Rock Edict (Dhauli) ခရီးထြက္ဖို႔ ျပင္ေနတာ အေတာ္ၾကာၿပီ။ ဘယ္မွလဲ မသြားျဖစ္ဘူး။ မသြားႏိုင္တာလဲပါတယ္။ ဒီႏွစ္ေဆာင္းတြင္းေတာ့ စိတ္ကူးထားတယ္။ အိႏၵိယတလႊားက အေသာကရဲ႕ အကၡရာေတြကို လိုက္လံဖတ္႐ႈဖို႔ပါ။ တစ္ခ်ိဳ႕ေက်ာက္စာေတြ ႐ွိတဲ့ေနရာကိုေတာ့ ေရာက္ဖူးၿပီးၿပီ။ နီေပါက “လုမၺိနီ”, အိႏၵိယက “ဗာရာဏသီ”နဲ႔ “ဆန္ခ်ီ”ပါ။ ပါကစၥတန္ကိုေတာ့ ဆရာသမားက သြားခိုင္းတာေတာင္ လံုၿခံဳေရးစိတ္မခ်တာနဲ႔ ေၾကာက္လို႔ မေရာက္ျဖစ္ဘူး။ အဟဲ..Indiana Jonesနဲ႔ေတာ့ နင္လားငါလားေပါ့။ နီးနီးနားနားမွာလဲ အေသာကေက်ာက္စာေတြ…
-
အသောကရဲ့ အက္ခရာများ-၁၆
ပိုစ့္မတင္ျဖစ္တာ တစ္လေက်ာ္ေက်ာ္။ ဘာမွေတာ့ မျဖစ္ပါဘူး။ လူတစ္ျခား စိတ္တျခား ျဖစ္ေနတာက လြဲလို႔ေပါ့။ အခုေတာ့ အကၡရာမ်ား ဆက္ပါအံုးမယ္ဗ်ာ။ ေက်ာက္စာဘာသာျပန္ အသစ္တစ္အုပ္ ထပ္ရထားလို႔ ဘာသာျပန္တစ္ခု တိုးထားတယ္။ေဒ၀ါနံပိေယ ေဟ၀ံ အာဟ။ သမာပါယံ မဟာမတာ လဇ၀စနိက၀တ၀ိယာ။ အံ ကိဆိ ဒခါမိ ဟကံ၊ ကႎတိ၊ ကံ ကမနပဋိပါတေယတံ ဒု၀ါလေတ စ အာလေဘဟံ။ ဧသ စ ေမာခိယမတံ ဒု၀ါလ ဧတသ အထသ အံ တုေဖသု အႏုသတိ။ သ၀မုနိ-သာ ေမ ပဇာ။ အထ ပဇာေယ ဣဆာမိ၊ ကႎတိ၊ ေမ သေ၀ဏာ ဟိတသုေခန ယုေဇယူ အထ ပဇာေယ ဣဆာမိ၊ ကႎတိ၊ ေမ သေ၀န ဟိတသု-ေခန ယုေဇသု တိ ဟိဒေလာဂိကပါလေလာကိေကန။ ေဟ၀ံေမ၀ ေမ ဣဆ သ၀မုနိေသသု။ သိယာ အံတာနံ အ၀ိဇိတာ-နံ ကႎ ဆံေဒ သု လာဇာ အေဖသူ တိ။ ဧတကာ ၀ါ ေမ ဣဆ အံေတသု၊ ပါပုေနယု၊ လာဇာ ေဟ၀ံ ဣဆတိ အႏု၀ိဂိန ေဟယုမမိယာေယ အသြေသယု စ ေမ သုခံေမ၀ စ လေဟယူ မမ ေတ ေနာ(ဒု)ခံ။ ေဟ၀ံ စ ပါပုေနယု ခမိသတိ ေန လာဇာဧ စကိေယ ခမိတေ၀။ မမံ နိမိတံ စ ဓံမစေလယူ တိ ဟိဒေလာဂံ စ ပရေလာဂံ…