“ဧဟိ, ေဘာ ပုရိသ, အယံ မေဂၢါ။ ေတန မုဟုတၱံ ဂစၦ။ ေတန မုဟုတၱံ ဂႏ႖ါ ဒကၡၥိႆသိ ေဒြဓာပထံ, တတၳ ၀ါမံ မုၪၥိတြာ ဒကၡိဏံ ဂဏွာဟိ။ ေတန မုဟုတၱံ ဂစၦ။ ေတန မုဟုတၱံ ဂႏ႖ါ ဒကၡိႆသိ တိဗၺံ ၀နသ႑ံ။ ေတန မုဟုတၱံ ဂစၦ။ ေတန မုဟုတၱံ ဂႏ႖ါ ဒကၡိႆသိ မဟႏၲံ နိႏၷံ ပလႅလံ။ ေတန မုဟုတၱံ ဂစၦ။ ေတန မုဟုတၱံ ဂႏ႖ါ ဒကိၡႆသိ ေသာဗၻံ ပပါတံ။ ေတန မုဟုတၱံ ဂစၦ။ ေတန မုဟုတၱံ ဂႏ႖ါ ဒကၡိႆသိ သမံ ဘူမိဘာဂံ ရမဏီယ”ႏၲိ။ ကိုယ့္လူ… လာ…ဒီမွာ လမ္း။ နည္းနည္း ဆက္ေလွ်ာက္။ လမ္းဆံုေရာက္မယ္။ ညာဘက္ေကြ႕။ နည္းနည္း ဆက္ေလွ်ာက္။ ေတာထဲ ေရာက္မယ္။ နည္းနည္း ဆက္ေလွ်ာက္။ ႏြံထဲေရာက္မယ္။ နည္းနည္း ဆက္ေလွ်ာက္။ ေခ်ာက္ထဲ ေရာက္မယ္။ နည္းနည္း ဆက္ေလွ်ာက္။ အဲဒီမွာ …. ၿငိမ္းေအးခ်မ္းျမတဲ့ ေနရာ…။