Photo
-
Nothingnessရဲ့ အခြားတစ်ဖက်
ရွိျခင္းရဲ႕ တဖက္မွာ တေ၀ါေ၀ါ လည္ပတ္ေနေသာ ၀ဲၾသဃ ပ်ားရည္ဆမ္းထားေသာ နာက်င္မႈ အၾကြင္းအက်န္မ်ား လက္ယပ္ေခၚေန။ ယတၳ အတၳိ၊ တတၳ အာ၀ေဋၬာ ၾသေဃာ စုဏၰ၀ိစုဏၰာ ေ၀ဒနာ ကဋဳကာပိ မဓုရာ ၀ိယ ပေလာေဘႏၲိ။ မရွိျခင္းရဲ႕ တဖက္မွာ လက္ႏွစ္လံုးစာ ဖ၀ါးေျခရာရြရြ စိုက္ထူ/လဲၿပိဳ/ယိုင္နဲ႕/ၿမဲၿမံခဲ့ေသာ မိုင္တုိင္မ်ား တရိပ္ရိပ္္ က်န္ရစ္ခဲ့။ ယတၳ နတၳိ၊ တတၳ ဒြဂုၤလမတၱံ ပဒတလံ အာေကာဋိတာ ၀ါ ပတိတာ ၀ါ ဇိဏၰာ ၀ါ ဒဠႇာ ၀ါ ထမၻာ။ သီဃံ သီဃံ ၀ီတိ၀တၱာ။ ဒီေခ်ာက္ဟာ ဘယ္ေလာက္နက္ပါသလဲ ဆူညံ အသံမ်ား ေ၀၀ါး မ်က္စိကို မွိတ္ခ်လုိက္စဥ္ လိုခ်င္မႈမ်ား လိုအပ္မႈမ်ားမွ ကင္းေ၀းရာဆီ။ ေယာ ေသာ ပဗၻာေရာ ကီ၀ နိေႏၷာ? ဥစၥာ မဟာ သဒၵါ တႏုကာ အကၡီသု နိမီလေႏၲသု ယတၳ အာသာ စ အာသီသနိယာ စ သုညာ၊ တေမာကာသံ…။ ***ကဗ်ာပိုင္႐ွင္က ဘာသာျပန္ဆိုလို႔ ျပန္ၾကည့္တာ 😀 အစအနမ်ား… အေမ့ကိုယ့္စား ေလာကကို ငဲ့ၾကည့္ျခင္း ေလာကတြင္းသို႔ ခုန္ဆင္းသည့္ေန႔
-
စက္ခု
ဒြါရာေပသာ၊ သမုေဒၵါေပေသာ။ တံခါးသမုဒၵရာ…။
-
တစ္ေထာင့္တစ္ညလြန္ ကိုးဆယ့္ကိုး
Wow! World Wide Web We’ll walk within. ၂၀၀၅ခုႏွစ္ မတ္လမွာ သူငယ္ခ်င္းေတြ စုၿပီး ထုတ္ေ၀တဲ့ ကဗ်ာစာအုပ္အတြက္ ေရးျဖစ္ခဲ့တဲ့ စာေၾကာင္းေလးေတြ။ ေခါင္းစဥ္က “www” ။ အဲဒီတုန္းက ႐ြာမွာ။ netမ႐ွိေသးဘူး။ ကြန္ပစ္ဖို႔ ဧရာ၀တီျမစ္ကို ျဖတ္ၿပီး ၂၀ကီလိုမီတာေလာက္ေ၀းတဲ့ မန္းၿမိဳ႕ေတာ္ကို သြားရတယ္။ [googlemaps http://maps.google.com/maps/ms?ie=UTF8&hl=en&msa=0&msid=107327809118821417000.0004830546cd34f6010d0&ll=21.935403,96.021881&spn=0.191081,0.205994&z=11&output=embed&w=300&h=300] အေျပးအလႊား တစ္ပတ္တစ္ခါေလာက္ပဲ။ espressoတစ္ခြက္ေသာက္ပီး wwwထဲမွာ ဟို၀င္ဒီထြက္။ အင္း…စြဲမက္ဖြယ္ရာ အရသာတစ္မ်ိဳးေပါ့။ gmailလား။ မသံုးဖူးေသးဘူး။ blogဆိုတာ သိကိုမသိေသးဘူး။ ၂၀၀၅ထဲမွာပဲ ႐ြာကထြက္လာ။ သန္းေခါင္ယံ လြတ္လပ္ေရးမွာ နားခို။ [googlemaps http://maps.google.com/maps/ms?ie=UTF8&hl=en&msa=0&msid=107327809118821417000.00048306687e76ae49b08&ll=23.885838,84.375&spn=47.094239,52.734375&z=3&output=embed&w=300&h=300] အစပိုင္းေတာ့ virtual worldထဲမွာ ITစကၡဳ, ITေသာတေတြရၿပီး သမာပတ္(ဒြယံဒြယ)ေတြနဲ႔ အျပတ္အသတ္ ေပ်ာ္ေမြ႕လို႔ေပါ့။ ၂၀၀၇မွာ ဘေလာ့ဂ္ဘိုးေအတစ္ေယာက္နဲ႔ ေတြ႕ျဖစ္ၿပီး မတ္လထဲမွာမွ ဘေလာ့ဂင္း စခဲ့တာ။ တန္းပလိပ္ျပင္ေပးတဲ့ ေက်းဇူး႐ွင္ေလးက ျပင္ရင္းျပင္ရင္းနဲ႔ ၂၉ရက္ေန႔မွာ အေခ်ာသတ္ၿပီး ေရးခဲ့တဲ့ ပိုစ့္ေတြကိုလဲ အဲဒီေန႔မွာပဲ စုၿပီးျပန္တင္လိုက္ေတာ့ စေရးတဲ့ေန႔ကို မမွတ္မိေတာ့ဘူး။ ပိုပိုလိုလို ခုဆို ရက္ေပါင္း ၁၁၀၀။ အစအနမ်ား… ၁) ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ ၂) Blogအကၡရသၫာေတာ ၃) ၁၁၀
-
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း, ႐ွင္သန္ျခင္းႏွင့္ ဘေလာ့ဂ္ညေနခင္း
ေယာ ဇီ၀တိ၊ ေသာ အာသီသတိ။ ေယာ ပန အာသီသတိ၊ ေသာ ဇီ၀တိေယ၀။ ႐ွင္သန္ရင္း ေမွ်ာ္လင့္… ေမွ်ာ္လင့္ရင္း ႐ွင္သန္…။ ***အမွတ္တရေန႔တစ္ေန႔အတြက္
-
post-ဣန္ဒနီ
ယတၳ အကၤုရာ၊ တတၳ မိလာတာ။ ႐ြက္ႏုနီတို႔ ၀င့္ေ၀ၿပီ။ ႐ြက္ေရာ္ရီတို႔ သက္ေသတည္။
-
နီ၀ရဏ
အစကၡဳကရဏံ အညာဏကရဏံ အႏၶကရဏံ အျမင္မဲ့ အသိမဲ့ အပိတ္အဖြဲ႕
-
တွင်းနက်
ေလာေက ဇိဃစၧာပရမာ၀ ေရာဂါ၊ ကိေစၧေန ဘိကၡာပိ ဂေ၀သိတဗၺာ။ အႆာသေကာ.ဟံ န စ ပါဏဘူေတာ၊ ပစၧာ ဘ၀ိႆာမိ ႏု ပီတိဘေကၡာ။ ငတ္မြတ္မႈဟာ တကယ့္ ေရာဂါ အစာေရစာလဲ ႐ွားပါ အသက္႐ွင္ရက္နဲ႔ အသက္႐ွဳမ၀ ပီတိကိုမွ စားရပါ့မလား…။ ဒီမွာ တင္ခဲ့တဲ့ ဂါထာေလးကို နည္းနည္းေလး ျပင္လိုက္ၿပီး ဆရာသမားရဲ႕ ေမြးေန႔ အမွတ္တရ စာအုပ္မွာ ျပန္ထည့္ျဖစ္တယ္။
-
ေၾကာက္႐ုပ္
ေဒဟံ ၀ိနာ ဘယကရံ န သုသာနမတၳိ။ သုသာန္တစျပင္… ေဘးဘယာပြစာႀကဲ… ဒါ…အတၱေဘာ…။
-
တေရးႏိုးေသာ္
သုပိေနာပမာ ၀ၪၥနိယာ။ ၀ါးတားတား အိပ္မက္ လွည့္စားတတ္သတဲ့လား…။
-
အဂ္ဂိ
Lohri Festival အထ အဂၢိ ဒိ၀ါရတၱႎ၊ တတၳ တတၳ ပကာသတိ။ ေန႔မွာ ထြန္းေတာ့ ေန႔မီး…။ ညမွာ ထြန္းေတာ့ ညမီး…။