မ႐ွိ။ ဘာမွ မ႐ွိ။ မသိတတ္တဲ့ အ႐ြယ္ကေန ဒီေန႔အထိ မိသားစုနဲ႔ အတူေနဖို႔ အခြင့္အေရး လံုး၀ မ႐ွိခဲ့။ ၀ါးတားတားေလးေတာ့ မွတ္မိေနသလိုလို။ အေမ့ရင္ခြင္ထဲမွာလား။ အေဖ့ပခံုးေပၚမွာလား။ မ႐ွိတာကိုမွ တမ္းတတတ္တာ လူ႔သဘာ၀ေလလား။ ရီေ၀ေ၀ အတိတ္။ ကိုယ့္ရဲ႕ အရိပ္ေတာင္ ကိုယ့္အနားမွာ ႐ွိရဲ႕လားမသိ။သဗၺ႐ုကၡံ သုေသာေဘႏၲိ၊ သရတၱခါရကကုၤရာ။သဗၺေလာကံ ၀ိဇာတံ စ၊ သမေဏာ သႏၲပုတၱေကာ။ ရဲရဲနီ ပုရစ္ဖူးငံုေလးေတြ သစ္ပင္ေတြကို အလွဆင္ေနၾကေလရဲ႕ …။ေအးျမသက္ၿငိမ္ သားငယ္တစ္ေယာက္ေလာကႀကီးကိုေရာ အေမ့ကိုေရာအလွဆင္ေနသူပါ…။ ဒီကဗ်ာေလးက ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ ရတာ။ ေရးေပးတဲ့သူက ကိုယ့္ကို ဂါထာေရးနည္း စသင္ေပးခဲ့တဲ့သူ။ ဒီလို ေမြးေန႔ဆုမြန္ေတြ လက္ေဆာင္ေတြ ရ႐ွိတဲ့အခ်ိန္ဟာ ေလာကႀကီးမွာ ကိုယ္တစ္ေယာက္ထဲ အထီးက်န္ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ သိလိုက္ရတဲ့ အခိုက္အတန္႔တစ္ခုပါပဲ။ ေအးျမေသာ ခ်ိဳၿမိန္ေသာ ေမႊးပ်ံ႕ေသာ လွပေသာ သာယာေသာ ဆုမြန္ေကာင္းေတြဟာ ရင္ခုန္သံကို စည္းခ်က္မွန္ေစတဲ့အျပင္ မ၀တ၀ အသက္႐ွဴေနရတဲ့ ဘ၀ကေန ႐ုန္းထြက္ေစႏိုင္တဲ့ ခြန္အားေတြပါ။

“ေလာကႆ ဒေႆတာေရာ” ဆိုတဲ့ အကၡရာစုေလးကို အရမ္း ႀကိဳက္တယ္။ “ေလာကႀကီးကို ျမင္ေစသူမ်ား”လို႔ မိဘေတြကို ရည္ၫႊန္းထားတာေလ။ အဓိပၸါယ္က ႐ွင္းေနတာပဲေနာ။ ဒီမွာ ေနာက္စကား တစ္ခု ထပ္လာျပန္တယ္။ “ဗဟူပကာရာ”တဲ့။ အလြန္တရာ ေက်းဇူးမ်ားတယ္”လို႔ ဆိုလိုတယ္။ ျမင္ေအာင္ျပတဲ့သူေတြဟာ ဘယ္ေလာက္မ်ား ေက်းဇူးတင္ထိုက္သလဲလို႔ ေတြးေတာစဥ္းစားလို႔ မၿပီးႏိုင္။ တကယ္ေတာ့ ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေတြ လံုေလာက္ေအာင္ ၾကာျမင့္ခဲ့ၿပီပဲ။ ေမြးေန႔အမွတ္တရ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ေရးဖို႔ ႀကိဳးစားတာ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္ဘူး။ ဒါနဲ႔ မႏွစ္က နတၳိ၂၂မွာ တင္ခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေတြပဲ ျပန္တင္လိုက္တယ္။ ဒီကဗ်ာေတြကို ေရးခဲ့တာေတာ့ အေတာ္ ၾကာေနပါၿပီ။ ၁၀ႏွစ္နီးပါးေလာက္ ႐ွိေနၿပီ။ ဒါေပမယ့္ ရင္ထဲမွာေတာ့ အၿမဲ သစ္လြင္ေနဆဲ။ ရင္ခုန္သံေတြ မဆိတ္္သုဥ္းသေ႐ြ႕ ႐ွင္သန္ေနလိမ့္မယ္လို႔ ယံုၾကည္ရင္း…။ ၁။ “န” မာတာ ဟိ ပုတၱႆ ဗဟူပကာရာ၊တသၼာ ဂေ၀သိ ံ ဣဓ ဧ၀႐ူပံ။တႆာယ ဆာယာပိ မယာ န ဒိ႒ာ။သာ ဂစိ ၦ ေမ စကၡဳပထံ ဇဟိတြာ။ အေမဆိုတာ သားအေပၚ အလြန္ ေက်းဇူးမ်ားတာပါ။ဒါေၾကာင့့္ ေလာကၾကီးထဲမွာ အေမ့ကို လိုက္လံ႐ွာေဖြခဲ့တယ္။ဟင္…..အေမ့ အရိပ္ကေလးကိုေတာင္ ငါ မျမင္ခဲ့ရဘူး။အေမဟာ ငါ့မ်က္စိေအာက္က ေပ်ာက္သြားခဲ့ပါေပါ့လား။ ၂။ “အတၳိ” ဂါယႏၲိ ဂီတံ ႐ုဓိရာနိ ကာေယ၊ၾသကၠႏၱနိေဒၵါ.မွိ တေမ၀ သုတြာ။မာတာ ပ၀ေတၱသိ သုဂီတသဒၵံ၊ပုတၱႆ အေႏၲာဟဒေယ ၀သိတြာ။ ငါ့ကို္ယ္ထဲမွာ ေသြးစက္ေလးေတြ ေတးသီဆိုေနၾကတယ္။အဲဒီ့ ေတးသံကို နားဆင္ရင္းနဲ႔ ငါ အိပ္ေပ်ာ္ရတာပါ။ေအာ္…အေမဟာ ငါ့ရဲ႕ႏွလံုးသားထဲမွာ နားခိုရင္းနဲ႔သံစဥ္လွလွေလးေတြ ဖန္တီးေနေလရဲ႕…။