Nothingnessရဲ့ အခြားတစ်ဖက်

ရွိျခင္းရဲ႕ တဖက္မွာ
တေ၀ါေ၀ါ လည္ပတ္ေနေသာ ၀ဲၾသဃ
ပ်ားရည္ဆမ္းထားေသာ နာက်င္မႈ အၾကြင္းအက်န္မ်ား
လက္ယပ္ေခၚေန။

ယတၳ အတၳိ၊
တတၳ အာ၀ေဋၬာ ၾသေဃာ
စုဏၰ၀ိစုဏၰာ ေ၀ဒနာ ကဋဳကာပိ မဓုရာ ၀ိယ
ပေလာေဘႏၲိ။

မရွိျခင္းရဲ႕ တဖက္မွာ
လက္ႏွစ္လံုးစာ ဖ၀ါးေျခရာရြရြ
စိုက္ထူ/လဲၿပိဳ/ယိုင္နဲ႕/ၿမဲၿမံခဲ့ေသာ မိုင္တုိင္မ်ား
တရိပ္ရိပ္္ က်န္ရစ္ခဲ့။

ယတၳ နတၳိ၊
တတၳ ဒြဂုၤလမတၱံ ပဒတလံ
အာေကာဋိတာ ၀ါ ပတိတာ ၀ါ ဇိဏၰာ ၀ါ ဒဠႇာ ၀ါ ထမၻာ။
သီဃံ သီဃံ ၀ီတိ၀တၱာ။

ဒီေခ်ာက္ဟာ
ဘယ္ေလာက္နက္ပါသလဲ
ဆူညံ
အသံမ်ား
ေ၀၀ါး
မ်က္စိကို မွိတ္ခ်လုိက္စဥ္
လိုခ်င္မႈမ်ား လိုအပ္မႈမ်ားမွ ကင္းေ၀းရာဆီ။

ေယာ ေသာ ပဗၻာေရာ
ကီ၀ နိေႏၷာ?
ဥစၥာ မဟာ
သဒၵါ
တႏုကာ
အကၡီသု နိမီလေႏၲသု
ယတၳ အာသာ စ အာသီသနိယာ စ သုညာ၊ တေမာကာသံ…။

***ကဗ်ာပိုင္႐ွင္က ဘာသာျပန္ဆိုလို႔ ျပန္ၾကည့္တာ 😀

အစအနမ်ား…
အေမ့ကိုယ့္စား ေလာကကို ငဲ့ၾကည့္ျခင္း
ေလာကတြင္းသို႔ ခုန္ဆင္းသည့္ေန႔