Gāthā,  MY POEM

နတိၱရဲ႕ လ၀န္း

နကၡတၱရေည ဟသိတံ ကေရာေႏၱ၊
ၾသဒါတ၀ေဏၰာ သကေလာ ပေဒေသာ။
ဒုဗၺဏၰ႐ူေပါ ပန ေရာဒမာေန၊
ေန၀မၸိ ဟာသံ ကရိ သဗၺဒါ ေသာ။

လျပည့္၀န္း
ၿပံဳးရယ္တဲ့အခါ
ေလာကတစ္ခြင္လံုး
ေငြေရာင္စဥ္
ယွက္သန္းေနေလရဲ႕…။
ငိုေၾကြးတဲ႔အခါမွာ
မလွမပ ျဖစ္ေရာ…။
ဒါေပမယ့္
သူ
အၿမဲတမ္း
မရယ္ဘူးေနာ္။

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *