မဒီ-ဒဏ္ဍာရီ (ပါဠိ)

နတၳိblog ၁၁ႏွစ္ျပည့္ အမွတ္တရ

လံုးႀကီး မတင္ဘဲ ဆန္ခတ္လို႔ မရဘူးဆိုပဲ။ က ကာ ကိ ကီ ခ ခါ ခိ ခီ…။ သင္ပုန္းႀကီးဒႆနေတြထဲက တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းပါ။ အဆန္ေခ်ာင္တတ္တဲ့ ေလာကသဘာဝကို နားမလည္တာဟာ homeworkလုပ္ဖုိ႔ ေမ့ေနလို႔ျဖစ္မွာပါ။

အညာေႏြ မပူ႔တပူအခ်ိန္ေလးမွွာ အိမ္စာေတြ လုပ္ရင္းနဲ႔ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ ပါဠိဘာသာျပန္ျဖစ္တယ္။ ဒ႑ာရီတဲ့။ ဇဏ္ခီ ေရးဖြဲ႕ၿပီး မဒီ သီဆိုထားတာပါ။ (https://web.facebook.com/centralbase.myanmar/videos/1903220976602514/)

အာေလာကာတၳဂၤတမေတၱ

တာရကာ ဥဂၢတာ

ယာဝ ေလာေကာ အႏၶကာေရန ဩနေဒၶါ

တာရကာေလာေကဟိ ဩသိတၱကာေလ

ေလာေကာ ပုန ဧကကၡတၱံဳ ဇီဝံ ပစၥာဂေတာ

ေမ ခုဒၵဝိဉာဏံ ေရာဒိတံ ကႏၵိတံ

ဩဘာေသာ ဝိယ အနၶကာရံ ဝိေနာဒယံ

ဝေဏ ဝိေသာဓယံ တြံ

ေမ ခုဒၵဝိညာဏံ ဧကကၡတၱံဳ ဇီဝံ ပစၥာဂတံ

တဝ ဝိသိ႒ံ အကၡိယုဂလံ

အတီတဘေဝ ႏု ေခါ သႏၷိဝါေသာ

ဒူရေတာ ဃ႑ာဘိဃတသေဒၵါ

ေဒဝ႒ာနေတာ ႏု ေခါ ပေကၠာသနာ

ပုရတၳိမာနံ ပဗၺတာနံ ပစၦေတာ

သဥၨာေလာေကန အ႐ုေဏန အာကာေသာ

ခုဒၵတာရာကာနံ နိဒၵါကာေလ

သကုဏာ နိကူဇမာနာ ပကၡႏၱာ ပေမာဒမာနာ

တဝ ဝလာဟကံ ဝါတမွိ ဥပႅဝႏၱံ ပကၡႏၱံ

အဇီဝကာ ပထဝီ ပဗုဒၶါ စာလိတာ

နိဇၥ်ရာနံ ဥပရိ ဣႏၵဓႏု ဝိယ

အမွာကံ ဒိဝေသသု ဌိတာ ေသာဘာ

ပစၦိမဒိသာယ အတၳဂၤတသူရိယႆ သု႐ူပတာ

တဝ ဥရႏၱေရ နိဝုေ႒ာ ဩေလာေကေႏၱာ

သုဝဏၰရံသီဟိ ဩသိတၱကာေလ

ေလာေကာ ပုန ဧကကၡတၱံဳ ဇီဝံ ပစၥာဂေတာ

နကၡတၱသမူေဟာ အာကာေသ

သူရိယစႏၵိမတာရကာဟိ သႏၷိပါတာ

ဒူရေတာ ဃ႑ာဘိဃတသေဒၵါ

ပုရတၳိမေဒဝတာ ပေမာဒိတာ

ဒ႑ာရီ (ဆို – မဒီ။ ေရး – ဇဏ္ခီ)

+++

အလင္းေပ်ာက္ခ်ိန္အမီွ

ၾကယ္ေလးမ်ား ထြက္လာကာ

ေလာကကို အေမွာင္ထုဖုံးမသြားခင္မွာ

ၾကယ္အလင္းေတြ ျဖန္းပက္တဲ့အခါ

ေလာကဟာ တစ္ဖန္ ျပန္ၿပီးတစ္ေခါက္ အသက္ဝင္သြား

ငါ့ရဲ႕ဝိညာဥ္ငယ္ ငိုေၾကြးလို႔ ရိႈက္ခ်ိန္မွာ

အလင္းတစ္ခုလို အေမွာင္ကို ခြင္းေရာက္လာကာ

ဒဏ္ရာမ်ားကို မင္းေဆးေႀကာကာ

ငါ့ရဲ႕ဝိညာဥ္ငယ္ ျပန္ၿပီးတစ္ေခါက္ အသက္ဝင္သြား

ထူးဆန္းတဲ့/စူးရွတဲ့  မင္းမ်က္ဝန္းတစ္စံု

အတိတ္ဘဝမွာ ဆံုခဲ့ဖူးသလား

အေဝးကလာတဲ့ ေခါင္းေလာင္းထိုးသံ

ေရွးဘုရားေက်ာင္းက ေခၚသံလား

အေရွ႕ရပ္မွာေနတဲ့ ေတာင္တန္းမ်ား ေနာက္ဆီက

အလင္းပ်ိဳးလာတဲ့ အရုဏ္ဦး ေကာင္းကင္ရယ္

ၾကယ္ေလးေတြ ေမွးစက္တဲ့အခါ

ေတးငွက္ေတြ ဆံုျမည္ ပ်ံဝဲလို႔ ျမဴးေပ်ာ္ၾက

မင္းရဲ႕မိုးတိမ္ ေလထဲ ေမ်ာလြင့္ပ်ံသန္း

အသက္မဲ့တဲ့ ကမ႓ာေျမ ႏိုးထလႈပ္ရွား

ေရတံခြန္မ်ားအေပၚ သက္တန္႔တစ္ခုအလား

တို႔ရဲ႕ေန႔ေတြထဲ ရိွတဲ့ အလွတရား

အေနာက္အရပ္မွာ ဝင္တဲ့ ေနမင္းႀကီးရဲ႕အလွ

မင္းရဲ႕ရင္ခြင္မွာ ခိုလံႈရင္း ေငးေနခိုက္

ေရႊေရာင္အလင္းေတြ ျဖန္းပက္တဲ့အခါ

ေလာကဟာ တစ္ဖန္ ျပန္ၿပီးတစ္ေခါက္ အသက္ဝင္သြား

နကၡတ္ဆံုတဲ့ မိုးထက္ယံ

ေန နဲ႔ လ ရယ္ ၾကယ္ေတြ ဝိုင္းရံ

အေဝးကလာတဲ့ ေခါင္းေလာင္းထိုးသံ

ေရွးနတ္ဘုရားတို႔ ေပ်ာ္ျမဴး