အမြီးအမောက် အလွဲ
၁၇/၀၇/၁၇ေန႔မွာ ဖတ္မိတဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္က ႐ုိးသလိုလိုနဲ႔ ဆန္းေနတာ။ ဒါနဲ႔ပဲ ပါဠိဘာသာျပန္ျဖစ္တယ္။ မင္းကိုႏိုင္ရဲ႕ ကဗ်ာပါ။ ေခါင္းစဥ္ေတာ့ မေတြ႕မိဘူး။ “အၿမီးအေမာက္ အလြဲ”လို႔ပဲ အမည္ေပးခ်င္မိတယ္။ တခါတေလေတာ့လဲ ေၾကာင္တတ္တာပါပဲ…။
===+++===
နိလီနပရိေယသနကီဠာယံ
နိစၥေမဝ အာဝိဘူေတာ မုဒုဗိဠာရႆ ဝါလဓိ၊
ကသၼာ တႆ မာတုယာ ဒိေ႒ာပိ အဒိေ႒ာ ဝိယ၊
.
ကီဠာသု ဟိ
ေယန အတိဝိယ ဇိတံ၊ န စ ေသာပိ ပမုဒိေတာ။
ေယာ ပန တု႒ပမုဒိေတာ၊ ေသာဝ ဇိတဝါ။
===+++===
တူပုန္းတုိင္း
အျမီးအျမဲေပၚေနတဲ့ ေၾကာင္ကေလး
ဘာေၾကာင့္ သူ႕အေမက
မျမင္ေယာင္ေဆာင္ေပး……။
.
ကစားပြဲေတြမွာ
“ အႏုိင္ဆုံးသူက ေပ်ာ္တာမဟုတ္၊
အေပ်ာ္ဆုံးသူက ႏုိင္တာ…။”
(မင္းကိုႏိုင္)
