ပုဂံရဲ႕ အလွအပဟာ လင္းလက္တဲ့ အခါမွ ေမွာင္မိုက္တဲ့ အခါမွ ေနဝင္မွ ေနထြက္မွ လသာမွ လမိုက္မွ မိုး႐ြာမွ ေနပူမွ ဖုံထူမွ ျမဴဆိုင္းမွ ေတြ႕ရတတ္တဲ့ လင္းရိပ္ ေမွာင္ရိပ္ ေနရိပ္ လရိပ္ မိုးရိပ္ ဖံုရိပ္ ျမဴရိပ္ သစ္ရိပ္ ဝါးရိပ္ စတဲ စတဲ့ ပံုရိပ္ေတြရဲ႕ ခမ္းနားထည္ဝါမႈ အိုမင္းယိုယြင္းမႈ ပံုသ႑ာန္အစုစုနဲ႔ ခင္းက်င္းျပသလို႔ မဆံုးႏိုင္ပါဘူး။ အာ႐ံုနိမိတ္ပံုေတြနဲ႔ တကယ့္ကို ေမ်ာပါလြင့္ေမာစရာေကာင္းလွတဲ့ ပုဂံရဲ႕ အရိပ္အေရာင္ေတြၾကားမွာ တခုတ္တရ ပံုတစ္ရာ စာတစ္လံုး သိမ္းႀကံဳးဆြဲငင္ေနတဲ့ မွတ္သားစရာ အဖြဲ႕အႏြဲ႕တစ္ခုကေတာ့ ျမေစတီေက်ာက္စာပါ။ ပ်ဴ မြန္ ျမန္မာ ပါဠိ ဘာသာစကား ၄မ်ိဳးနဲ႔ သီကံုးခ်ယ္မႈန္းထားတဲ့ ပုဂံရဲ႕ လက္ေရးပံုရိပ္တစ္ခုလို႔ ေျပာႏိုင္တယ္။ ပိဋကတ္မွာ စာတစ္လံုး ဘုရားတစ္ဆူလို႔ ဆိုၾကတယ္။ ျမေစတီေက်ာက္စာကိုေတာ့ စာတစ္လံုး ႏွလံုးတစ္စံုလို႔ ဆိုႏိုင္မယ္။ ပုဂံရဲ႕ ရင္ခုန္သံေတြကို အတိုင္းသား ၾကားရေစမယ့္ ျမေစတီေက်ာက္စာကို ဖတ္ဖို႔ အေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္လာတာ တကယ့္ကို ကံေကာင္းျခင္းမဂၤလာတပါးပါပဲ။ ျမေစတီေက်ာက္စာ ပါဠိမူကို ေအးေဆး ဖတ္ဖို႔ အစီအစဥ္ ႐ွိထားတယ္။ ပုဂံျပတိုက္႐ွိ ေက်ာက္စာမူ စာေၾကာင္းေရ ၄၁ေၾကာင္း၊ ျမေစတီရင္ျပင္ေပၚ႐ွိ ေက်ာက္စာမူ စာေၾကာင္းေရ ၄၀ကို တစ္လံုးခ်င္း တပုဒ္ျခင္း တစ္ေၾကာင္းခ်င္း ဖတ္သြားဖို႔ပါပဲ။ တစ္ေန႔ တလံ ပုဂံ ဘယ္ေ႐ြ႕ပါ့မလဲ….။