၁၆ႏွစ္ ႐ွိခဲ့ၿပီ။ ဒီဂါထာအပိုင္းအစေလး ေရးခဲ့တာ ၁၆ႏွစ္႐ွိခဲ့ၿပီ။ ၁၉၉၈ခုႏွစ္World Cupရယ္ Father’s Dayရယ္ ၂ခုေပါင္းဆံုတဲ့အခိုက္ ေရးျဖစ္ခဲ့တာ။ ပါဠိစာေပမွာ ဣႏၵဝဇီရဂါထာမ်ိဳးက တစ္ပါဒမွာ အကၡရာ၁၁လံုးစီ ပါတယ္။ ဒါကို ေဘာလံုး၂သင္း အေနအထားရေအာင္ ၂ပါဒပဲ ေရးျဖစ္တယ္။ အနီအသင္းနဲ႔ အနက္အသင္း ၂သင္း။ ပံုထဲမွာ အနက္အသင္းက အနီအသင္းဘက္မွာ Free Kickကန္ေနတဲ့ ပံုစံေလး ေဖာ္ထားတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၆ႏွစ္တုန္းကေတာ့ လက္နဲ႔ ပံုစံဆြဲတာ။ ခုေတာ့ ေဘာလံုးကြင္းlayoutကို onlineေပၚက ႐ွာယူၿပီးေတာ့ စာလံုးေလးေတြ ေနရာခ်ထားလိုက္တာပဲ။ ပုတၱႆ ဇီ၀ံ စဇိ ဗိမၺိသာေရာ၊ ပုေတၱာ ႏု တာဒိႆ ဝဓတၳိေကာ ေသာ။ . ဗိမၺိသာရသည္ အဇာတသတ္အတြက္ အသက္စြန္႔ခဲ့ၿပီးသားပါ။ ဒီသားက ဒီအေဖ့ကိုမွ အေသသတ္ခ်င္သတဲ့။ . အခု ၂၀၁၄ World Cupနဲ႔ Father’s Dayႀကံဳလာျပန္ေတာ့မွ ဒီဂါထာေလးကို သတိရမိတယ္။ ၁၉၉၈မွာ ဒီဂါထာေလးကို ေရးခဲ့စဥ္ ဖခင္တစ္ေယာက္အေပၚ ထားခဲ့တဲ့ သေဘာထားက အခု ၂၀၁၄ေရာက္ေတာ့ အေျပာင္းအလဲ ျဖစ္မသြားပါဘူး။ တစ္ခုပဲ ထူးျခားတယ္။ ေရေျမျခားေနတဲ့ ဖခင္နဲ႔ ဘဝျခားသြားတာပါပဲ။ ဒါကို သိလိုက္ရတဲ့ အခ်ိန္မွာလဲ ထိထိခိုက္ခိုက္ မခံစားျဖစ္ခဲ့ဘူး။ ေဝးကြာေနခဲ့တာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာၿပီမို႔ ေဝးသထက္ပိုေဝးသြားတာလို႔ပဲ ျမင္မိတယ္။ သိတတ္တဲ့ အ႐ြယ္ေရာက္ကထဲက နီးဖို႔အေၾကာင္း မျမင္ခ့ဲလို႔ ေဝးေဝးကေနလဲ မလြမ္းျဖစ္ခဲ့ဘူး။ ဘာေၾကာင့္ ေဝးခဲ့ရ ဘယ္လို ေဝးခဲ့ရတာေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ဖခင္အေပၚ စြဲစြဲနစ္နစ္ အေတြးအျမင္ေတြ မထားခဲ့ဘူး။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္လဲ စူးစူးနစ္နစ္ အငိုအေႂကြးေတြ မ႐ွိခဲ့ဘူး။…