-
နတၳိရဲ႕ ပေဟဠိ
ေ၀ဒါသာကု ကုသာဒါေ၀၊ဒါယသာတ တသာယဒါ၊သာသာဒိကု ကုဒိသာသာ၊ကုတကုဘု ဘုကုတကု၊ “Code Is Poetry” လို႔ ေျပာၾကတယ္။ အေတာ္ ရသေျမာက္ပါတယ္။ အခုက Programming နဲ႔ေတာ့ မဆိုင္ပါဘူး။ ပါဠိဂါထာေလးတစ္ပုဒ္ပါ။ Poetry Is Code လို႔ ေျပာရမလို ျဖစ္ေနတယ္။ ပါဠိနဲ႔ Coding လုပ္ထားတာလို႔ ဒီဂါထာေလးကို အကဲခတ္မိပါတယ္။ တစ္ေၾကာင္း ၈ လံုး, ၄ ေၾကာင္း ဆိုေတာ့ ဂါထာ အသြင္ ေဆာင္ပါတယ္။ တစ္ေၾကာင္း ၈လံုးမွာ ေ႐ွ႕ ၄လံုးကို ပဋိလံု ျပန္ၿပီး ေနာက္ ၄လံုးကို ေရးထားတယ္။ ေရးဖြဲ႕ထားပံု အေတာ္ ပီျပင္ပါတယ္။ပါဠိစာေပမွာ ပုဒ္ပါဌ္အကၡရာေတြရဲ႕ အနက္အဓိပၸါယ္ကို ႀကံဆတဲ့အခါမွာ အသံုး ျပဳဖို႔ရာ ေ႐ွးဆရာတို႔က ဒီလို ေရးထားတယ္….ပဌမံ ကေရ ပဒေစၦဒံ ၊ သမာသာဒိ ံ တေတာ ပေရ၊သမာသာဒိ ံ တေတာ ပစၦာ ၊ အတၳံ ဇာေနယ် ပ႑ိေတာ။အဓိပၸါယ္က…ပါဠိစာကို ေတြ႔တာနဲ႔ ပထမဆံုး ပုဒ္ေတြကို ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာ ရမယ္။ ၿပီးေတာ့ ပုဒ္ေတြရဲ႕ ေပါင္းစပ္ဖြဲ႕စည္းပုံကို သံုးသပ္ရမယ္။ ဒီလို ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာ သံုးသပ္ေလ့လာၿပီးရင္ အနက္အဓိပၸါယ္ကို သိႏိုင္ပါတယ္တဲ့။ ဒါက အေျခခံ နည္းစနစ္ပါ။ တစ္ခါတစ္ေလ အဓိပၸါယ္က လွ်ိဳ႕၀ွက္တိမ္ျမဳတ္ေနတဲ့ အခါမွာ အဲဒိစာကို ဖြင့္ဆို ေရးသားထားတဲ့ က်မ္းမ်ားကို ၾကည့္႐ႈရပါတယ္။ ပါဠိစာေပမွာ ဒီလို အဖြင့္က်မ္းမ်ား ေျမာက္မ်ားစြာ ႐ွိပါတယ္။ အ႒ကထာ, ဋီကာ , ေယာဇနာ, ကဏၭိ, ၀ိႆဇၨနာ, ဒီပနီ,၀ဏၰနာ စတဲ့…
-
နတၳိရဲ႕ ဓမၼပဒ
ပထဗ်ာ ဧကရေဇၨန ၊သဂၢႆ ဂမေနန ၀ါ ။သဗၺေလာကာဓိပေစၥန ၊ေသာတာပတၱိဖလံ ၀ရံ ။ ပါဠိစာေပဟာ ေလးနက္တဲ့ အဓိပၸါယ္ျပည့္၀တဲ့ ေလာကေကာင္းက်ိဳးေ႐ွ႕႐ႈတဲ့ စာေကာင္း ေပမြန္ တစ္ခုပါ။ ဖတ္ မွတ္ ေလာ့လာ႐ံုနဲ႔ သိသာပါတယ္။ မိမိ သူတပါးကို တစ္စိုးတစ္စိမွ် ထိပါးျခင္း မ႐ွိဘဲ မိမိရဲ႕ က်င့္ႀကံႀကိဳးကုတ္မႈအေပၚ မူတည္ၿပီး အက်ိဳးအျမတ္ေကာင္းမ်ား ရႏိုင္ပါတယ္။ မ်က္ကန္း ယံုၾကည္မႈကို ဖယ္႐ွားၿပီး မိမိရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ စြမ္းအားနဲ႔ လြပ္လပ္ေသာ အေတြးအေခၚ အယူအဆမ်ားကို ကိုင္စြဲကာ ဘ၀ရဲ႕ ဒုကၡမ်ားကို မေ႐ွာင္တမ္း ရင္ဆိုင္ ႏိုင္ပါတယ္။ အျပဳသေဘာေဆာင္တဲ႔ အျမင္မ်ားနဲ႔ ေလာကရဲ႕ မညီညာမႈေတြ အေျပာင္းအလဲေတြ အ႐ႈပ္အေထြးေတြၾကားမွာ ျငိမ္းေအးစြာ ေနထိုင္ႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။တိတိက်က် ေျပာရရင္ ၁၉၈၆/၈၇ မွာ။ ၉တန္း ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ ေပ်ာ္စရာအတိပါ။ ပူပင္စရာ မ႐ွိ။ ေက်ာင္းသြား ေက်ာင္းျပန္ စာမွန္မွန္က်က္ ဒါပဲ( ဟိုဟိုဒီဒီ အေလလိုက္ခ်င္တဲ့ စိတ္ တျဖည္းျဖည္း ရင့္လာတာေလးေတာ့ ႐ွိတာေပါ့)။ ေက်ာင္သားတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘ၀ ျပန္ေတြးၾကည့္ရင္ လြမ္းေမာစရာထက္ မတည္ျငိမ္ေသးတဲ့ သေဘာေတြ ႐ွိေနတာကို ေတြ႕ရမွာပါ။ ဒီအထဲက တစ္ခုကို ေျပာခ်င္လို႔ပါ။ ေက်ာင္းတက္ေနတုန္းမွာ အတန္း အကူးအေျပာင္းမွာ ဆရာ မလာတဲ့ အခ်ိန္မ်ား ႐ွိတတ္ပါတယ္။ အလြန္ ေပ်ာ္ေပါ့။ အဲဒီလို အခ်ိန္ေလးမွာေပါ့….။ဟိန္း….အသံႀကီးတစ္ခု ၾကားလိုက္ရပါတယ္။ သိလိုက္ပါၿပီ။ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ သံစဥ္ တစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။ ေက်ာင္း၀န္းထဲမွာ ဒီလို အသံမ်ိဳး ၾကားလို႔ကေတာ့ ေနာက္က်တဲ့ ေျခေထာက္ သစၥာေဖာက္ေပါ့။ ေျပးစမ္း။…
-
နတၳိရဲ႕ ေလာကနီတိ ( ၂ )
စႏၵနံ သီတလံ ေလာေက၊တေတာ စႏၵံ.၀ သီတလံ။စႏၵစႏၵနသီတမွာ၊သာဓု ၀ါက်ံ သုဘာသိတံ။ ေလာကတြင္ စႏၵကူးသည္ ေအးျမ၏။ထို႔ထက္ လမင္းသည္ ပို၍ ေအးျမ၏။လမင္းႏွင့္ စႏၵကူးထက္ေကာင္းေသာ စကားသည္ ပို၍ ေအးျမ၏။
-
နတၳိရဲ႕ ပရိတ္
မာ မံ အပၸါဒေကာ ဟိ ံသိ၊မာ မံ ဟိ ံသိ ဒြိပါဒေကာ။မာ မံ စတုပၸေဒါ ဟိ ံသိ၊မာ မံ ဟိ ံသိ ဗဟုပၸေဒါ။ ေျခမ႐ွိေသာသူ…ကၽြႏုပ္အား မၫွင္းဆဲပါနဲ႔။ေျခႏွစ္ေခ်ာင္း႐ွိေသာသူ… ကၽြႏုပ္အား မၫွင္းဆဲပါနဲ႔။ေျခေလးေခ်ာင္း႐ွိေသာသူ…ကၽြႏုပ္အား မၫွင္းဆဲပါနဲ႔။ေျခမ်ားစြာ႐ွိေသာသူ… ကၽြႏုပ္အား မၫွင္းဆဲပါနဲ႔။
-
နတိၱရဲ႕ ေလာကနီတိ ( ၁ )
နတၳိ ၀ိဇၨာသမံ မိတၱံ။န စ ဗ်ာဓိသေမာ ရိပု။န စ အတၱသမံ ေပမံ။န စ ကမၼသမံ ဗလံ။ အတတ္ပညာႏွင့္ တူညီေသာ မိတ္ေဆြ မ႐ွိ။အနာေရာဂါႏွင့္ တူညီေသာ ရန္သူ မ႐ွိ။မိမိကိုယ္ႏွင့္ တူညီေသာ ခ်စ္သူ မ႐ွိ။ကံႏွင့္ တူညီေသာ ခြန္အား မ႐ွိ။
-
နတၳိရဲ႕ ေလာက
“ေလာေကာ သတၱာန.မာေစေရာ” သတၱ၀ါတို႔ရဲ႕ ဆရာသည္ ေလာက။
-
နတိၱရဲ႕ မီးလွ်ံ
သတၱာဒိစၥဳပၸေႏၷ၊ ဗဟိ ဒိႆတိ ေန၀ မသိပိ ေလာကာနံ။ေလာကာနံ အဇၥ်ေတၱ၊ အေဟာ န ဇာလာ ဒသုပၸေႏၷ။ ေန ခုႏွစ္စင္း အၿပိဳင္လင္းတဲ့အခါေလာကဓာတ္ခြင္ တျပင္လံုးမွာျပာမႈန္ေလးမွ် မက်န္ရစ္ပါ။ေလာကသားေတြရဲ႕ အဇၥ်တၱမွာမီးဆယ္စင္း ေလာင္ၿမိဳက္္ေနတာမီးေတာက္ေလးေတာင္ မေတြ႕ရပါလား…။
-
နတိၱရဲ႕ ေ၀ါဟာရ
“ေယ ဓမၼာ ေဟတုပၸဘ၀ါ” အစ႐ွိတဲ့ ဗုဒၶက်မ္းစာစု ေရးထြင္းထားတဲ့ ေ႐ႊျပားခ်ပ္ ႏွစ္ခုကို သေရေခတၱရာ ၿမိဳ႕ေဟာင္းမွာ တူးေဖာ္ရ႐ွိခဲ့တယ္။ ေအဒီ ၅ရာစုလက္ရာ တစ္ခုပါ။ Languageက ပါဠိ , scriptက ျဗဟၼဏီ ျဖစ္တယ္ (အကၡရာျဖစ္ေပၚ လာပံုႏွင့္ အကၡရာ အဆင့္ဆင့္ ေျပာင္းလဲပံုကို သီးျခား ေလ့လာႏိုင္ ပါတယ္)။ ဒါဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံ ပါဠိစာေပရဲ႕ သမိုင္းဦးပါ။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ဗုဒၶဘာသာႏွင့္အတူ ပါဠိစာေပ ခရီး႐ွည္ႀကီးကို ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ယေန႔အထိ ေလွ်က္လွမ္းေနဆဲပါ။ပါဠိေ၀ါဟာရဟာ ကိုယ္နဲ႔ အနီးဆံုးမွာ ႐ွိေနခဲ့တယ္။ ငယ္စဥ္က ကိုယ့္နာမည္ကို စတင္ သိတဲ့အခ်ိန္မွာ ပါဠိသက္ေ၀ါဟာရတစ္ခုႏွင့္္ ျမန္မာစာလံုးကို ေပါင္းစပ္ထားတာလို႔ မသိခဲ့ပါ (နာမည္ကိုေတာ့ မေျပာလိုေတာ့ပါ)။ ေက်ာင္းမွာ ျမန္မာစာ ဆရာမက နာမည္ကို “ေအးျမျခင္း”အဓိပၸါယ္ရတယ္လို႔ ႐ွင္းျပေပးတာကို မွတ္သား ရတယ္။ အမွန္ကေတာ့ “ႏွစ္သက္ျခင္း” လို႔ ဆိုလိုတာကို ေနာက္မွ သိရတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ျမန္မာျပည္မွာ ပါဠိေ၀ါဟာရေတြ ေနရာအႏွ႔ံ အသံုးျပဳေနတာကို သိၾကမွာပါ။ ပါဠိစာေပဟာ ျမန္မာျပည္ျဖစ္ မဟုတ္ပါ။ သို႔ေသာ္ “စာတစ္လံုး ဘုရားတစ္ဆူ” ဆိုၿပီး တန္ဖိုးထားတတ္ၾကတယ္။ ပါဠိစာေပနဲ႔ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ ဗုဒၶေဒသနာေတာ္ကို သင္ယူေလ့လာ က်င့္ႀကံအားထုတ္ ၾကတယ္။ “မဂၤလာပါ” ဆိုတဲ့ စကားကို ကိုယ္ပိုင္ေ၀ါဟာရတစ္ခု အျဖစ္ မွတ္ယူ ၾကတယ္။စကားလံုးေတြကို ေရးသားတဲ့အခါပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေျပာဆိုတဲ့အခါပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အေျခခံအားျဖင့္ စည္မ်ဥ္းစည္းကမ္း ေလးေတြ႐ွိၾကတယ္(တကယ္ေတာ့စည္းကမ္းေတြကအလြန္မ်ားတာပါ)။ ပါဠိစာေပမွာဆိုရင္ တိက် ျပတ္သားတဲ့ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြ ႐ွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ႏိုင္ငံအလိုက္ အနည္းငယ္ ကြဲျပားတဲ့ ေလယူေလသိမ္းေတြ…
-
နတိၱရဲ႕ လ၀န္း
နကၡတၱရေည ဟသိတံ ကေရာေႏၱ၊ၾသဒါတ၀ေဏၰာ သကေလာ ပေဒေသာ။ဒုဗၺဏၰ႐ူေပါ ပန ေရာဒမာေန၊ေန၀မၸိ ဟာသံ ကရိ သဗၺဒါ ေသာ။ လျပည့္၀န္းၿပံဳးရယ္တဲ့အခါေလာကတစ္ခြင္လံုးေငြေရာင္စဥ္ယွက္သန္းေနေလရဲ႕…။ငိုေၾကြးတဲ႔အခါမွာမလွမပ ျဖစ္ေရာ…။ဒါေပမယ့္သူအၿမဲတမ္းမရယ္ဘူးေနာ္။
-
နတိၱရဲ႕ လင္းတ
၀သႏၱိ ၀ါတံ ကိရ ဘကၡယႏၱာ၊ကုလာ၀ေကေယ၀ ဇိဃစၦမာနာ။မရႏၱိ ဧ၀မၸိ န ခုဒၵဂိဇၥ်ာ၊အေဟာ ပိပါသာယ.ဓိ၀ါသနတၱံ။ လင္းတေပါက္စေလးေတြေလကိုသာ စားၿပီးအသိုက္ထဲမွပဲ ေနရ႐ွာသတဲ့။ဒါေတာင္…ေသကံမေရာက္ သက္မေပ်ာက္ဘဲမြတ္သိပ္မႈဒဏ္ကိုခံႏိုင္ရည္႐ွိပုံုကေတာ့အံ့ၾသေလာက္ပါရဲ႕…။