-
လက်, အလူးအလွန့်နှင့် လူသားများ
အတိကၠမ၊ သၪၧိႏၵ၊ သၪၧိႏၵ သဟ ကခၤါယ သၪၧိႏၵ သဟ အႏုပဝတၱကခၤါယ သၪၧိႏၵ သတတံ သၪၧိႏၵ သဒါ ဧကဟေတၳန ဗဟုဟေတၳဟိ ဧကကဟေတၳန အေနကဟေတၳဟိ တႏုကဟေတၳဟိ ဇိဏၰကဟေတၳဟိ သုခုမဟေတၳဟိ ဆာတအ႒ိကဟေတၳဟိ ပဗလထိရဟေတၳဟိ သုကၠဟတၳာ ကဏွဟတၳာ ပီတဟတၳာ သေစ ယံ ယံ ဂဟိတဗၺံ၊ အညတရံ ဆၮိတဗၺံ၊ (န ဧကံ၊ အေနကေမဝ) ေလာမဟံသာ ခါဒိတနခါ ဟဒယကမၸနာနိ သမၸတိ႒ိတမူလာနိ အာကၯိတမဟာသခၤလိကာ ကခၤ ိတဣတိဟိတိဟာနိ ယဒါ သေဗၺ ပရိစၥဇိတြာ ဧကာပိ ဥကၠာ သုဓာရိတာ၊ အယံ ဝုစၥတိ ဝိေမာေကၡာ။ ပန္ဒိုရာရဲ႕ “လူထုဆီသို႔ သယ္ေဆာင္လာေသာ” ကဗ်ာကို ဘာသာျပန္ထားတာပါ။
-
အသက်နဲ့ ထုပ်ထားတဲ့ ဖက်
စိရံ တိ႒တု ကာ႐ုညံ၊ ဗလကၠာေရာ ဝိနႆတု။ အၾကင္နာ..။ အၾကမ္းဖက္…။
-
အနုအရွ
တ႐ုဏာနံ ဒြယံ ကရဏီယံ။ ကႎ ကထာ ဝါ တုဏွိဘာေဝါ။ ငယ္႐ြယ္သူမ်ား တြတ္မလား ? တိတ္မလား ?
-
လွတ်လပ်, လန်းဆန်း, မျှော်လင့်ခြင်းပွင့်ပန်းများ
ပါေလယ်။ ရေကၡယ်။ ပိယာေယယ်။ သုခါေပယ်။ ေယသံ သုပိနာ အာကာေသာ ဝိယ အနႏၲာ အပရိမာဏာ။ ကာကြယ္ပါ ။ ေစာင့္ေ႐ွာက္ပါ ။ ခ်စ္ေပးပါ ။ ခ်မ္းသာေပးပါ ။ အကန္႔အသတ္မ႐ွိတဲ့ အိပ္မက္ ပိုင္႐ွင္ေတြပါ။
-
လှစ်ဟခြင်းအနုပညာ
ဥပၸေဇၨယ် ဘယံ ဝါ နိရႆာသံ ဝါ အႏၶကာေရာ ဝါ ။ ဝါတပါနေမဝ တသၼႎ သမေယ ဝိဝေရယ် ။ ေၾကာက္ေနလား ၾကပ္ေနလား ကန္းေနလား ျပတင္းတံခါး ဖြင့္လိုက္ပါ…။
-
ကဏ္ဍကောစ
ပဗၺေတာ ဝနသေ႑ာ ဝလာဟေကာ ကိၪၥာပိ စေ႑ာ။ တထာပိ ပုပၹံ အစ႑ံ။ ေတာင္႐ိုင္း ေတာ႐ိုင္း တိမ္႐ိုင္း ဘာေတြ ဘယ္လို ႐ိုင္း႐ိုင္း… ပြင့္ပန္းေတြ ယဥ္ပါေစ…။
-
အေ႐ႊ႕ခံ
ေတာင္ကြက္လား ? တိုက္ကြက္လား ? …. ေၾကာင္ကြက္လား ? က်ားကြက္လား ? …. ေစ်းကြက္လား ? ေၾကးကြက္လား ? …. ၾကမ္းကြက္လား? ေသြးကြက္လား ?
-
ဝန်ဆောင်
ဂေဏွယ်… မာ ဟေရယ်…။ ယူပါ…။ မသယ္ပါနဲ႔…။
-
ေနာက္ၾကည့္ျမစ္
နဒီ ပဗၺေတယ်ာ ဒူရဂၤမာ သီဃေသာတာ ဟာရဟာရိနီ သႏၵေတဝ ဝတၱေတဝ ဤသကမၸိ န နိဝတၱတိ။ ေတာင္ေပၚက ဆင္းလာတဲ့ ျမစ္ ခရီးေ၀း သြားတယ္။ ေရစီးလည္း သန္တယ္။ ေမွ်ာသမွ် သယ္တယ္။ မနားဘူး။ မရပ္ဘူး။ ေနာက္ျပန္ မလွည့္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ျပန္ၾကည့္ဖို႔ ႀကိဳးစားမိတယ္…။
-
အသက်…ရေ
ေတာင္ေပၚက ဆင္းလာတဲ့ ျမစ္တစ္စင္း ေျမျပန္႔ကို ေရာက္တဲ့ ေနရာတစ္ခုက ဘာမ်ား အေရးပါသလဲ။ အထူးအဆန္းမဟုတ္ေပမယ့္ နာမည္ လွလွနဲ႔ ျမစ္တစ္စင္းမို႔ စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းတယ္။ ဒ႑ာရီထဲက… ေနမင္းရဲ႕ သမီးတဲ့… ယမမင္းရဲ႕ အမႊာညီမတဲ့…
